dag 6

datum di 30-05-2017
van – naar Takasashimo – Nichihara
km fietsen 41km
verblijf Makurese camping site

Lekker stukje fietsen

Het voordeel van al die hoog liggende campings is dat je ’s ochtends wel lekker begint! Zoef, lekker naar beneden.

De route blijft vandaag prachtig en zowaar met regelmatig redelijke fietspaden. Wel zijn we blij als we weer wat schaduw hebben, al is het maar een stukje tunnel, want de zon brandt genadeloos en het zweet loopt in straaltjes van ons af. Maar laten we vooral niet over het weer klagen, want dit is beter dan regen! Er zit wel wat regen in de voorspelling van morgen en overmorgen, maar het gevreesde regenseizoen lijkt nog even op zich te laten wachten!

En een stukje lopen

In Tsuwano besluiten we voor de lunch om een oud kasteel te bezoeken. We parkeren onze fietsen en nemen het bospad naar boven dat we op de maps.me gezien hebben. Dat blijkt behalve heel erg steil ook een heel stuk langer dan verwacht.

Boven aangekomen – drijfnat van het zweet en balend dat we ons water op de fiets hebben gelaten – zien we verschillende niet zwetende oudere Japanners… blijkt er dus ook een makkelijker route te zijn, met een stoeltjeslift!

Het kasteel is eerlijk gezegd niet de moeite van de klim waard, maar de uitzichten zijn wel mooi.

We besluiten toch maar dezelfde route terug te nemen, ondanks een bordje dat hier beren zouden zitten! Ik dacht dat die alleen op Hokkaido zaten, maar blijkt dat daar dus bruine beren zitten en hier zwarte.

We hebben er (gelukkig) geen gezien, ze kunnen nogal agressief naar mensen zijn, dus ik ben blij dat we eigenlijk alleen maar kikkers tegenkwamen.

Rustig middagje

In Tsuwano doen we boodschappen en lunch, om vervolgens in het volgende dorp op weg te gaan naar de camping, uiteraard weer bovenop de heuvel. Daar blijkt de camping op dinsdag dicht te zijn, dus weer geen douche! Maar er zijn wc’s, een wastafel en een tuinslang dus we worden toch weer schoon en fris! Aangezien we vroeg op de camping zijn doen we een wasje en ploffen we lekker in onze stoeltjes met uitzicht op de vallei met weg onder ons.

En wie komen daar een paar uur later ook bezweet naar boven? Ja hoor, Wim en Ellen! Ik ben benieuwd hoe vaak we die nog tegen gaan komen… tot aan Kyoto nemen ze dezelfde route als wij geloof ik. Dus mogelijk vaker.

lees verder: dag 7