dag 22

Matsumo Castle

We rijden een heel klein stukje om langs het fotogenieke kasteel van Matsumoto. Het oude (oudste van Japan?) kasteel ligt wel erg mooi met de bergen op de achtergrond. Het plaatje wordt afgemaakt door de weerspiegeling in het water en de prachtig blauwe lucht erboven. Zo vroeg is het nog niet open dus we hoeven niet na te denken of we het ook gaan bezoeken of niet.

Het kasteel in Matsumoto is wel de moeite waard om even voor om te fietsen.

We zijn zo vroeg zeker niet de enigen bij het kasteel, maar het is nog wel lekker rustig.

Het eerste stuk route is een wat drukke weg, jammer want het uitzicht is wel prachtig!

Venijnige klimmetjes

Het is meteen al warm vandaag en dat merken we. Vandaag zou een wat makkelijker dag moeten zijn, want maar net iets meer dan 70km en een lagere pas. Maar ik heb het zwaar. Op de venijnige klimmetjes, zonder schaduw, raak ik oververhit. En dan kom ik dus echt niet meer vooruit.

Jur lijkt juist nog steeds beter te gaan, ik begin de vermoeidheid te voelen. 3 weken fietsen, zonder echte rustdag. Die anderhalve dag in Kyoto was zoveel lopen dat ik het geen rustdag zou willen noemen!

Als ik denk dat we het hoogste stuk beginnen te naderen, duikt de weg toch weer een end omlaag. Nog meer klimmen dus! Het laatste stuk klimmen is echter weer geleidelijker en in het bos, dus schaduw! Dan is het weer genieten en dat wordt dan gevolgd door weer zo’n heerlijk lange afdaling!

Iedere keer als we dan zo’n lange roetsj naar beneden maken schiet er door mijn hoofd: tjonge je zult maar zo’n end omhoog moeten fietsen! En vervolgens: wat denk je dat je net gedaan hebt!

Vandaag dankbaar voor ieder stukje schaduw! Want het klimmen is zwaar in de volle zon.

Boven op de pas is er opeens een idyllisch meertje met rare bootjes en mensen die zitten te vissen. Het voelt er niet alsof je net een heel end hebt moeten klimmen om er te komen.

Neerkijkend op grote stad Nagano.

Hotel Unicorn

Hoe lager we komen hoe warmer het weer wordt: Nagano is warm en benauwd, dat had ik niet verwacht! Ik associeer Nagano met de winterspelen en weet dat het midden tussen de bergen ligt. Maar die bergen schijnen de warmte dus juist in het dal te houden.

Ons hotel is wel even zoeken, verstopt in een doolhof van smalle straatjes. Maar binnen blijkt onze budgetkamer een van de grootste tot nu toe te zijn en superleuk. Niet zo’n saaie standaardkamer maar een rare combi van traditioneel Japans en fout jaren 70 of zo. De lift werkt niet en de airco is wat gammel, maar het is serieus de leukste hotelkamer van deze vakantie.

In een restaurant eten we weer heerlijk en als ik bijna in slaap dreig te vallen en om de rekening vraag, blijkt Jurjans uitgebreide maaltijd nog uitgebreider te zijn… Hij krijgt nog 2 gangen!

Vroeg naar bed vanavond, want er komen nog meer passen aan deze week!

Ik krijg het gevoel dat we in een oude James Bond film zitten…

Maar een deel van Jurjan’s uitgebreide maaltijd.

lees verder: dag 23