dag 18

datum zo 11-06-17
van – naar Hikone / Maibara – Mino
km fietsen 86km
verblijf naast de Minho rivier, bij de Mino brug

Zoeken naar de leuke wegen

Flink op tijd vertrokken vanmorgen, want we dachten dat het klimmen al zou beginnen vandaag. Maar nee de weg was meestal vlak, en helaas vaak wat drukker dan gehoopt. Eén van de leukste stukken was waar we per ongeluk van de route waren geraakt en bleek dat dat weggetje ook de goeie kant op ging en vanzelf weer op de route zou komen. We fietsen een stuk langs een rivier met leuke uitzichten en vragen ons af waarom de route hier niet standaard langs gaat.

Het lijkt er op dat de Length of Japan route niet te veel moeite wil doen om je langs leuke weggetjes te leiden. Er wordt meer gekozen voor de makkelijk uit te leggen route dan voor de beste fietsroute. Maar goed de Alpen komen er aan, ik denk nog steeds dat de drukte daar minder gaat worden.

Zoeken naar de camping

Al vrij vroeg komen we in het plaatsje waar volgens het Mapple kaartenboekje een camping zou moeten zitten. Meestal kent dan of Maps.me of Google maps de camping ook, maar deze keer helaas niet.

We fietsen de weg waar we denken dat ie ligt en als we echt niks vinden, vragen we het twee Japanse mannen. Wat volgt is een ingewikkelde discussie want hun Engels is minstens zo beperkt als ons Japans. Na veel heen en weer komt er ook een vrouw bij, die tekent uit waar ze denkt dat het is, gaat dan toch twijfelen en besluit de 2km voor ons uit te rijden met de auto.

Daar blijkt geen camping, alleen een hele sjieke ryokan, met mensen die bijna van kleur verschieten als ze 2 bezwete fietsers binnen zien komen. Als duidelijk wordt wat we willen, dat we dus op zoek zijn naar een camping worden we weer uiterst vriendelijk geholpen. Langs de rivier is het toegestaan je tent op te zetten. We hadden daar al wel een hoop dagjestoeristen gezien en dat was al enigszins onze fallback. Dus dat gaat ‘m worden.

Kamperen langs de rivier

Als we aankomen lijkt het overvol, maar we vinden een plekje en al snel wordt het rustiger. De tent waait wel weg, omdat het keienstrand onze haringen niet wil vasthouden, maar met grote stenen zetten we de tent toch op z’n plek. Er is uiteraard weer een openbaar toilet, met plek om ons te wassen in het invalidentoilet zodat we niet de ijskoude rivier in hoeven te duiken. Een drankjesautomaat zorgt voor lekkere koele verfrissingen. En voor je het weet zijn we de enigen hier.

lees verder: dag 19