2017 Japan dag 31

dag 31

datum	za 24-06-17
van – naar	Tokyo (Harakuju)
km fietsen	0km
verblijf	Air bnb

Shimokitazawa

Vanochtend eerst maar eens naar Shimokitazawa, een gezellige wijk, bomvol 2e hands winkeltjes. We vermaken ons prima met rondlopen en -kijken en ik vind zowaar ook nog een leuk vestje.

We verbazen ons weer eens over de schoenen-etiquette. Als ik een paskamer in ga om een bloes te passen, wordt ik tegengehouden: de paskamer heeft een verhoging, dus dit betekent schoenen uit. Ach vooruit, niet echt nodig voor het passen van een bloes, maar als zij vinden dat dat moet, dan doe ik dat. Als ik het gordijntje dicht doe, zie Jurjan de winkeldame nog weer misprijzend naar mijn schoenen staren. Snel pakt ze ze op en zet ze andersom neer. Die barbaarse toeristen weten ook echt niet hoe het hoort!

We denken te lunchen met blueberry pancakes, maar er gaat iets mis met de bestelling. Er komt maar één bord i.p.v. twee. Geen ramp, want ze zagen er beter uit dan ze smaakten, meer ei dan pannenkoek.

Veel winkeltjes in en uit, weinig foto’s gemaakt.

Spelletjes bedienen via drums, geen idee hoe dat werkt.

Harakuju

Dan maar eens terug naar Harakuju, in de hoop de extreme outfits van de lokale jeugd te kunnen bewonderen, cosplay, french maids, gothic lolita’s etc. Een stukje Tokyo waar ik wel wat mee heb.

Maar aangekomen op de plek waar ze zouden moeten zijn, is het beredruk met shoppers en toeristen, maar niet de kids die we graag zouden willen zien.

Na wat beter onderzoek op internet blijkt dat ze zich met name op zondagmiddag uitgedost naar Harakuju begeven! En morgen hebben we al een museum-afspraak met Sietske (nichtje dat een paar maanden in Japan is).

Meer winkels met flensjes met ijs.

De uitgedoste jeugd was er niet vandaag, dan maar de paspoppen fotograferen.

Shibayu

Dan maar rondlopen richting Shibuya, weer overdonderd worden door alle lichtjes, reclames, geluid, mensenmassa’s, en genieten van de toch ontspannen sfeer. Hier zien we meer vrolijk geklede mensen dan in Harajuku. En weer worden we getrakteerd op live Mario cart. Daar rijden dan mensen verkleed als Mario, Luigi, Bowser etc. in carts door de straten van Tokyo.

Ronddwalend komen we langs ‘In de Bourgondische Hemel’, overgehaald door het aanbod van Belgische biertjes besluiten we maar weer geen Japans te gaan eten. Je verwacht het niet, maar binnen zit het juist vol Japanners, wij zijn als westerlingen de uitzondering.

We bestellen wat eten, voorgerechtje, wat brood, wat vlees, wat groenten en wat frieten. Dit komt in een volkomen random volgorde waaruit blijkt dat ze niet veel begrijpen van de keuken die ze serveren.

Maar ach, het is heerlijk en we vermaken ons reuze met kijken naar onze Japanse overburen. Twee dames die de ene na de andere driekwart literfles Belgisch bier bestellen en daar ernstig bij aan het giechelen zijn.