dag 20

Frisjes!

Dat is even wennen, als we opstaan is het niet de gebruikelijke 18-20 graden maar slechts 11… Toch maar even met de pijpen aan de broek geritst beginnen!

We gaan vandaag een pas doen, de Amou Pass op 1289m, en we zitten nu al flink boven de 700m, dus vandaag minder klimmen dan gisteren? Nou nee, uiteraard gaan we eerst flink omlaag naar net onder de 500 meter. Gelukkig had ik vandaag mijn zonnebril niet opgezet want we hebben de ene tunnel na de andere. Zo af en toe vraag ik me af waarom ik mijn licht tussendoor nog uitdoe.

Fijn dat we nu in de Alpen zijn, met rustiger wegen en mooie uitzichten

De dag is wat frisjes, maar wel weer droog!

Shirakawa is beroemd om zijn bijzondere huisjes met extra schuine daken, tegen de enorme sneeuwval die hier ’s winters is.

Klimmen, of toch niet?

Vanaf het World Heritage dorpje Shirakawa begint het klimmen en na een paar kilometer puffen op een lekker rustige weg komen we opeens bij een groot hek. Over de weg dus. De pas is gesloten! Alle borden zijn in het Japans, maar met Google translate proberen we te ontcijferen wat er staat. Er lijkt iets te staan over sneeuw. We kunnen het ons niet voorstellen dat er op deze redelijk lage pas te veel sneeuw ligt. Maar het zal toch niet voor niks dicht zijn?

We gaan denken over alternatieve opties, maar die gaan ons allemaal heel veel extra tijd kosten, er zijn verder eigenlijk alleen wegen naar noord (helemaal naar de kust) of zuid (terug waar we vandaan komen, inclusief alle tunnels die we dan bergop zouden moeten doen) en wij willen naar het oosten. Ik denk eraan om mensen op de Facebookgroep om advies te vragen, maar de telefoon heeft hier geen bereik. We weten het echt even niet…

Het hek voor de gesloten pas. Met onleesbare borden.

We zijn blij dat we deze Hongaarse wandelaar tegenkwamen!

Of toch wel?

We zien een wandelaar gewoon langs een opening naast het hek piepen en vragen hem of hij Engels spreekt. Het is een Hongaar die de gehele Length of Japan aan het lopen is. Hij heeft onlangs nog een veel hogere pas gelopen en daar nauwelijks sneeuw gezien, en geen sneeuw op de weg zelf.

We besluiten het erop te wagen en wurmen ons met de fietsen langs het hek. Dat wordt 10km lang haarspeldbochten, we gaan maar iets sneller dan de Hongaar, maar moeten vaker rusten, dus naar boven gaat per saldo in een vergelijkbaar tempo.

Na een kilometer of 3 komen we een wegwerker tegen, die stuurt ons gelukkig niet terug! Ik sla een zucht van verlichting, als het echt onmogelijk is om er langs te komen dan zou hij dat toch wel laten weten!

We genieten van de redelijk koele dag met een heerlijk zonnetje op een (vrijwel) autovrije pas. De uitzichten zijn beperkt, want het is zeer bosrijk. Maar de klim is goed te doen, ik hoef zelfs nergens te lopen, en na zo’n 2,5 uur komen we boven aan!

Ja we zien sneeuw! maar met fietsen hebben wij daar geen last van.

Even pauzeren, in het zonnetje want het is best frisjes en midden op de weg, want er is toch niemand!

Zoveel groen en zoveel rust!

What goes up, must go down! En dat gaat een stuk sneller.

Natural disaster?

Op de top volgt de grootste hindernis, de weg is hier namelijk beter afgezet dan beneden, dus de bagage moet van de fietsen om er langs te kunnen, maar we hebben het gered!! Geen idee hoe die twee auto’s die we zijn tegengekomen hier langs zijn gekomen. Mogelijk hebben die speciaal toestemming gekregen en zijn ze er langs gelaten?

Eenmaal beneden (een half uurtje flink remmen in de superscherpe haarspeldbochten) zien we een bord in het Engels hangen dat de Amou pass gesloten i.v.m. een ‘natural disaster’!! Daar hebben we dus niets van gemerkt, maar als we dat van te voren hadden gelezen hadden we het waarschijnlijk niet gedaan. Gelukkig maar dat we het niet wisten dus! Want het was genieten.

Weg gesloten wegens natuurramp? Blijkbaar bijna weer klaar om open te gaan, want we zijn geen problemen tegengekomen.

Ook na de pas nog mooie uitzichten

Tempeltje langs de weg.

18 jaar samen

Het stuk daarna naar Takayama is redelijk vlak en zelfs meer af dan op. We gaan Takayama dus makkelijk halen vandaag. We hebben onszelf een hotel (douchen!!!!) en een lekker restaurant beloofd om te vieren dat we vandaag 18 jaar bij elkaar zijn. Dat gaat lukken dus. We boeken tijdens een pauze een hotel in het centrum en vervolgen onze route.

Tunnelterreur

We hebben alleen even niet door dat de 41 zich in tweeën splitst en dat degene die wij kiezen niet de handige optie is. Daar rijden we weer een tunnel in en een vervelende deze keer. Geen fietspad en paaltjes in het midden waardoor auto’s niet ruim om je heen komen.

Als we in een soort vluchthaven even stoppen om bij te komen van de terreur zien we dat we zo’n 500m gehad hebben en nog bijna 3km te gaan!!

Even diep ademhalen (mmm uitlaatgassen) en van vluchthaven naar vluchthaven. Soms heb je mazzel en blijven de auto’s een stukje achter je tot de vluchthaven. Maar de meesten halen je gewoon in. In het geval van de vele vrachtwagens is dat af en toe echt doodeng.

Wat me opvalt is het geluid: behalve de enorme herrie van de ventilatoren, wordt ook het geluid van de auto’s versterkt. Een klein Japans autootje klinkt in de tunnel al alsof er een trein aan komt denderen. Een naderende vrachtauto roept beelden op van vuurspuwende draken die in je nek hijgen.

Maar we halen veilig het eind en dan is het niet ver meer naar het hotel. Waar blijkt dat we per ongeluk voor morgen hebben geboekt! Gelukkig kan het omgezet worden.

Helaas blijkt de kamer toch een Twin en geen Double te zijn, dus we slapen in gescheiden bedden tijdens ons jubileum…

De naartse tunnel van de vakantie, en er was gewoon een andere route geweest…. foutje!

Vieren met sushi

Redelijk in de buurt zit een sushi restaurant dat goede recensies krijgt en we hebben deze vakantie eigenlijk alleen nog maar supermarkt-sushi gehad. Sushi Dining Nob blijkt een goeie keus te zijn. Klein zaakje waar 1 man alles doet, eten bereiden, bedienen, afwassen. Hij rent dan ook als een bezetene heen en weer om de 3 bezette tafeltjes te voorzien van sushi, sashimi, tempura, etc. Lekker lokaal craft biertje erbij en groene thee ijs toe. Mmmmm.

Craft bier zie je behoorlijk veel in Japan.

Twee van de vele heerlijke gerechtjes die we bestellen bij Sushi Dining Nob

lees verder: dag 21