dag 36

De grote Boeddha van Kamakura

Vandaag hebben we afgesproken met Sietske en Floris om naar Kamakura te gaan. Een stad ten zuiden van Tokyo, aan zee en met heel veel tempels en schrijnen.

Het lukt ons elkaar te vinden op station Yokohama, waar we over moeten stappen en in Kamakura gaan we eerst maar eens langs de grote Boeddha. Ruim 13 meter hoog en meer dan 7 eeuwen oud, indrukwekkend. Schijnt oorspronkelijk in bladgoud gehuld geweest zijn, maar ik denk dat ik het patina van het brons mooier vind.

De grote Boeddha is echt heel groot. Indrukwekkend mooi ook.

De grote Boeddha van Kamakura.

Voor een paar yen extra mag je ook de Boeddha van binnen bekijken. Er valt niet heel veel te zien, maar het benadrukt wel hoe enorm ie is.

Jizo’s en bloemen bij de Hase-dera tempel

Niet ver daar vandaan is de grote Hase-dera tempel. Daar gaan we vervolgens heen, o.a. om de enorme hoeveelheid Jizo beeldjes te zien. Het is ook de bloeitijd voor de hortensia’s, dus we lopen ook het Hydrangea pad. Best mooi om al die verschillende soorten te zien, maar het achter elkaar aan schuifelen is nogal irritant. Je kunt ook niet halverwege besluiten dat je het nu wel gezien hebt, tenzij je over de hoofden van mensen wilt klimmen.

Daar sta je dan stoer te kijken naast je roze bloemetjes….

In de Hase-dera tempel

Ook hortensia’s voor de Boeddha.

De hortensia’s zijn een trekker bij deze tempel. Het is echt file lopen na eerst een lange wachttijd.

De diversiteit van hortensia’s is echt enorm.

Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten zijn.

Ja, zelfs religieuze beelden kunnen kawaii zijn in Japan.

Verbazingwekken waar bomen zich aan kunnen hechten.

Jizo’s, heel veel Jizo’s

Meer kawaii, meer hortensia’s

Naar het strand

We lunchen in een zaakje dat er eerder Europees dan Japans uit ziet. Maar het oude Japanse stel dat de boel runt, is geweldig. Een genot om te zien hoe ze samen in de open keuken rond schuifelen om langzaam en met veel aandacht ons eten te bereiden.

Er zijn nog heel veel meer tempels, maar als blijkt dat een andere die we wel willen zien heel ver weg ligt, besluiten we toch maar naar het strand te gaan.

Daar zijn weer hopen van de roofvogels die we zoveel hebben gezien, black-eared kites (zwarte wouwen). Als er één naar beneden duikt, volg ik ‘m net snel genoeg met mijn camera om te zien dat ie een speeltje van een jongetje wil stelen. Het jochie heeft niks door, zijn ouders schrikken zich rot en ik weet net op tijd af te drukken om een van mijn favoriete foto’s te schieten.

Soms ben je net snel genoeg. Heel blij met deze lucky shot.

Afscheidsetentje

Voor je het weet is de dag al weer ver opgeschoten, tijd om nog wat te gaan eten. We kiezen ervoor om wat te zoeken in Yokohama, lekker praktisch. Maar voor onze laatste dag in Japan willen we wel graag wat echt Japans en gezelligs en dat valt nog niet echt mee.

Maar na een tijdje zoeken lukt het toch en weer volgt de uitdaging van bestellen van een kaart in het Japans zonder plaatjes. Sietske en ik puzzelen wat gerechten die in hiragana of katakana geschreven zijn (de kanji gaan ons boven de pet). Verder wijzen we wat aan bij de gril en bij de buren en vragen we wat in het Engels. Al met al lukt het ons om heerlijk te eten en te veel sake te drinken.

Wel een beetje op tijd het bed in, want morgen gaat om 4.00 uur de wekker al weer… Tijd om weer naar huis te gaan.

We hebben gelukkig geen aardbevingen of tsunami’s meegemaakt!

Sake in een vierkant bakje en overstroming-schoteltje…

lees verder: dag 37