dag 27

datum di 20-06-17
van – naar Chuzenji-ko – Kiryu
via Hosoo pass (1150 of 1200m ?)
km fietsen 91 km
verblijf Kiryu Ace hotel

De mooiste afdaling

Vanaf onze camping aan het meer gaan we flink naar beneden. Via een reeks van meer dan 40 heftige haarspeldbochten scheuren we met een grote grijns op onze bek over de mooiste afdaling deze vakantie. De toeristen slapen blijkbaar nog, want de weg is zo vroeg nog heerlijk rustig en we stoppen regelmatig voor een fotootje. Maar het is weer niet te vangen in een foto.

Als de weg samengaat met een grotere weg, wordt het helaas wat drukker, en de haarspeldbochten met uitzicht maken plaats voor een lange subtiele afdaling over een vrij rechte weg, zo richting Nikko.

Een lange rij rode mutsjes

We gaan onze afslag richting Tokyo eerst voorbij om in Nikko de Kanmangafuchi Abyss te bezoeken. Behalve een paar kilometer op en neer, is het vooral ook een heel stel hoogtemeters eerst neer en dan weer op.

De Abyss is een stuk minder dramatisch dan het klinkt, meer een lieflijk riviertje. Maar waar je voor komt is de enorme rij (stuk of 70) Jizo beelden met rode mutsjes en slabbetjes. Sommige missen hun hoofd, maar hebben toch zo’n gehaakt geval. Sommige beelden zijn echt helemaal weg, dan liggen muts en slabbetje op een paar verzamelde stenen.

Leuk om gezien te hebben, en het levert een paar leuke foto’s op, maar of het de omrit waard was, zijn we nog niet helemaal uit.

Tunnel of pas?

We klimmen Nikko weer uit en moeten kiezen tussen de nieuwe 122 met lange tunnel (waarschijnlijk omhoog en onduidelijk of er een fietspad is) of toch nog een pas. Jur neigt naar de tunnel, ik naar de pas.

Gelukkig geeft Jur het eerste toe, want wat volgt is een vrijwel uitgestorven pas, een lieflijk weggetje dat soms wel steil is, maar regelmatig ook lekker op te fietsen. Deze route is zo’n 8km langer dan via de tunnel, maar echt superleuk.

Het zweet loopt wel weer in straaltjes van ons af, ondanks de schaduw. Maar liever dan het mogelijke angstzweet in de tunnel. Naar beneden lijkt de weg een stuk steiler en biedt ie weer meer leuke uitzichten.

De laatste pas was genieten dus!

Fietsen voor luie mensen

Wat vervolgens volgt is een stuk fietsen voor luie mensen: veelal  rustig naar beneden, weinig tot niet trappen en nauwelijks hoeven remmen, behalve voor wat foto’s. Want het uitzicht blijft maar fijn.

En dan stopt er een automobilist om ons twee koude blikjes drinken in handen te duwen! Het blijft verrassend hoe vriendelijk de mensen zijn.

Net als je denkt zo eeuwig verder te kunnen, begint de weg toch weer wat op en neer te gaan. De weg wordt ook drukker en smaller en de warmte zo weg van de bergen begint op te spelen.

Dat willen wij ook

We pakken maar weer eens een hotel, want er is geen airbnb of camping in de buurt. Sowieso willen we liever niet kamperen want er staat zeer slecht weer op de planning. Daar mogen we niet over klagen want dat wordt pas de 2e regendag in het oh-zo-droge regenseizoen.

We kijken op internet of er iets te eten valt in de buurt. Kiryu blijkt een specialiteit te hebben: Himokawa udon. En op spuugafstand van het hotel blijkt een restaurantje te zitten dat de lokale lekkernij serveert. Noodles in vellen, een soort grote lasagnevellen, die lastig op te pakken zijn met je stokjes, zeker nadat je ze in de bijbehorende saus/soep gedoopt hebt.

Bestellen is een uitdaging, want de menukaart is alleen Japans en zonder plaatjes… Maar we zien dat onze buren de udon hebben. Dus we wijzen dat aan en dan komt er een andere kaart met tweee keuzes, we nemen de versie met een heerlijke groente tempura erbij.

lees verder: dag 28