dag 8

Van A naar B

Ik heb niet best geslapen door het luidruchtige kikkerconcert van vannacht. Maar ach, vandaag is maar een korte route. We gaan niet voorbij Hiroshima, want dat is wel een plek om te bezoeken.

Het is wel wennen na de afgelopen mooie fietsroutes. Vandaag is het fietsen enkel een methode om van A naar B te komen (via C). De weg is zo druk dat we de nukken van de fietspaden meestal maar voor lief nemen.

Beroemde torii en makke hertjes

Halverwege de route langs de grote weg is er gelukkig de trip naar Miyajima eiland, de prachtige Itsukushima-schrijn met de wereldberoemde rode torii. Ondanks de grote horde toeristen zeker de moeite waard.

Ik wist niet dat we niet allen over de toeristen zouden struikelen, maar ook over de tamme hertjes die op het eiland wonen. Ze knabbelen wat aan toeristen en besnuffelen onze fietsen, waarschijnlijk in de hoop wat te eten te vinden.

De rode torii en de bijbehorende schrijn zijn toeristisch en drukbezocht, maar ook wel heel mooi en fotogeniek.

Op de ferry naar Miyajima.

Hallo heb jij ook wat te eten voor mij?

Wat zit daarin? En mag ik dat opeten?

Pagode

De schrijn met daarachter de torii in zee.

De schrijn heeft al net zo’n mooie rode kleur als de torii.

Ik geloof sake vaten, maar dat weet ik niet zeker.

Zouden ze dat bootje nou speciaal laten varen om mensen een extra fotogeniek beeld te bieden?

Stomme val

We rijden daarna weer verder over de grote weg en op een onduidelijk punt remt Jur af en moet ik ook op de rem. Ik verwacht dat Jur weer optrekt, maar het is zo onduidelijk dat we echt even moeten stoppen.

Helaas blijft mijn rechterschoen aan mijn klikpedaal zitten en valt mijn fiets juist naar rechts. Zoiets gebeurt wel eens vaker, maar deze keer kom ik heel beroerd neer op mijn knie en elleboog. Onder gemopper en geklaag fiets ik verder met een zere knie.

De weg vinden naar onze Airbnb in Hiroshima valt nog niet mee ondanks navigatie, gelukkig helpt een aardige jongen uit een hostel/sake-bar ons het laatste stukje. Ook hij moet even zoeken, Japanse adressen zijn geloof ik wat vaag, maar hij komt er uit en loopt met ons mee.

Hiroshima

We hebben nog net genoeg tijd om het peace museum en de memorials te bezoeken. Belangrijk, interessant en vooral deprimerend. Wat is de mensheid soms toch ziek. Vooral de koepel maakt wel veel indruk. Nadat we de foto’s in het museum gezien hebben met de totale vernietiging die gepaard ging met het vallen van de bom, verbaast het me dat er nog zoveel van dit gebouw is blijven staan.

De atoombomkoepel staat tussen eel nieuwere gebouwen, het is een van de weinige grote gebouwen die de atoombom in de tweede wereldorrlog ‘overleefd’ heeft.

De atoombomkoepel

Monument in het Peace park, speciaal voor de foto landde er een duif op.

Peace bel

Een affiche in het museum

Het kindermonument in Hiroshima maakt veel indruk door de duizenden kleurige papieren kraanvogels.

Een lekker avondje

’s Avonds gaan we voor okonomiyaki, bij Lopez, gerund door iemand uit Guatamala nota bene. De Hiroshima versie van de okonomiyaki is anders dan degene die wij thuis ooit gemaakt hebben. Dat schijnt de (simpelere) Osaka variant te zijn. Ik moet zeggen: de Hiroshima versie is wel erg lekker!

Het restaurant zit bomvol Japanners die net als wij zitten te smikkelen. We kletsen gezellig met señor Lopez terwijl hij ons eten klaarmaakt. Ik moet zeggen, leuk om weer eens Spaans te praten, communiceert een stuk makkelijker dan met Japanners!

Na het eten gaan we nog even bij de sake-bar langs, waar we echt onthaalt worden als vrienden door de jongen die ons eerder had geholpen. We worden ongevraagd door de eigenaar ook nog getrakteerd op een gratis bordje gerookt hertenvlees. Ik denk maar niet te hard aan de lieve hertjes van vanmiddag!!

Net als we toch maar eens willen vertrekken krijgen we opeens een stortbui. Geen ramp want de Airbnb is vlak bij, naar we krijgen ook nog eens een paraplu mee!
De avond was echt super, alleen jammer van mijn knie. Hopelijk gaat het fietsen morgen een beetje…

in het park geeft een man melk aan de rondlopende katten.

Okonamiyaki bij Lopez

Okonomiyaky met een latin twist: met jalapeño-pepers

Kampai! We worden onthaald als vrienden in het hostel/sakebar die net vandaag geopend is.

Maar niet al te hard denken aan al die hertjes van vanmiddag….

lees verder: dag 9