dag 25

Een koude, late start

We vertrekken wat later dan we zouden willen omdat we pas om 7.00 uur ons ontbijtbuffet naar binnen mogen schuiven. En vervolgens heeft mijn fietscomputer kuren en moet ik die opnieuw instellen. Het is grijs en frisjes vandaag en al snel gaan de regenjassen aan. Niet omdat het regent, maar omdat je bij 16 graden en geen zon het tijdens een flinke afdaling toch best k-k-k-koud krijgt. En waar eergisteren het thema klimmen leek te zijn, ligt vandaag de nadruk op afdalen.

Op zich lekker, ware het niet dat morgen de hoogste pas van de vakantie op de planning staat. Dus als we afdalen naar ongeveer 300 meter balen we toch een beetje. Gelukkig eindigen we wel wat hoger. In ieder geval schiet het vandaag lekker op, ondanks het regelmatig stoppen, vooral tijdens het eerste stuk langs mooie rotspartijen.

Geen idee waarom dat water een stuk zo’n vreemde kleur heeft.

Mooie rotsen lans de Japanische Romantische Straße.

Ik geloof dat ze hier bezig zijn met de aanleg van een stuwmeer waar een bijzonder dorpje plaats voor heeft moeten maken.

Zo’n brug bouwen is waarschijnlijk nog een stuk makkelijker voordat het stuwmeer volloopt.

Vreemde rots steekt daar opeens omhoog.

Thee en honing

Als we na weer eens een tunnel een bakker zien gaan we daar direct heen. Maar helaas is deze niet zo’n succes: de matige broodjes smaken alsof ze al een paar dagen oud zijn. Maar terwijl we ze op staan te peuzelen begint de buurvrouw half Engels half Japans met ons te kletsen en te informeren naar onze fietstocht. Dan rent ze opeens naar binnen en haalt twee flesjes groene ice tea voor ons. Vervolgens moeten we mee komen om de bijen te kijken. Achter het huis staan rijen bijenkasten, we krijgen een imkerhoed op en moeten de honing proeven. Vervolgens wordt ons nog een potje honing in de handen geduwd. Een glazen potje met hele dunne honing, niet ideaal op de fiets! Maar ik pak het in in een stukje bubble wrap dat we i.v.m. fiets in vliegtuig bij ons hebben en een plastic zakje. Dat moet goed gaan!

Altijd weer blij als de tunnel een fietspad heeft!

Bijenkasten van de buren van de bakker.

Japanische Romantische Straße

heel Romantische Straße…

Koeien en apen

Een stukje verderop zien we zowaar een paar koeien! Al de hele tijd verbaas ik me dat we geen enkele koe, varken of kip zien, terwijl er tegenwoordig toch behoorlijk vlees gegeten wordt. Maar hier zijn er toch een stuk of 10!

Lekker op tijd zetten we onze tent op, op een belachelijk dure camping. 3100 yen en geen eens een douche! Daarentegen wel met uitzicht op een riviertje en apen! (Helaas te ver weg om goed te fotograferen)

We bezoeken nog een waterval in de buurt die aangeprezen wordt als een miniatuur Niagara. Fukiwarenotaki blijkt best leuk en in een mooie omgeving, maar of het die vergelijking waardig is? We verbazen ons vooral over de waarschuwing die rond schalt over gevaar voor gladheid en dat je dus vooral niet voorbij de witte lijnen mag.

Het straatje naar de waterval is heel anders dan wat we tot nu toe tegengekomen zijn in Japan. Dit doet opeens meer derdewereld aan.

We worden van alle kanten gewezen op hoe gevaarlijk het wel niet is.

De ga-niet-voorbij-de-witte-lijn wordt overal doorgetrokken.

Oh een gaatje in de rotsen! Ook daar een witte lijn om!

Fukiwarenotaki, de waterval is best groot, maar lastig te zien. Maar het was een leuke wandeling door een mooi gebied.

Ik vind de rotspartijen misschien wel mooier dan de waterval.

Apen! Aan de overkant van de rivier, helaas wat ver weg en al wat donker voor een goeie foto.

lees verder: dag 26