dag 30

Plannen maken

We wisten niet van te voren of we een paar dagen of een hele week in Tokyo zouden zijn. We hebben ons dus ook nog niet vreselijk voorbereid op een ruime week stad. Het plan van vanochtend is dan ook: plannen maken. Dus met reisboek en telefoon op naar het park hier in de buurt, het grootste park van Tokyo.

We komen langs een metrostation, dus regelen gelijk een Suicacard, een soort prepaid kaart waarmee je makkelijk incheckt en betaalt voor de verschillende soorten openbaar vervoer.

Het park is niet heel erg park… het lijkt meer een bos waar je alleen op de brede paden mag komen. Er is ook een schrijn, maar die staat nogal in de steigers dus nu niet zo geweldig om te zien.

Het grootste voordeel van het park is tot nu toe de schaduw, want het is behoorlijk warm en benauwd, zelfs zo vroeg al.
Na een tijd rondlopen vinden we toch een grasveld met wat bomen waar we kunnen gaan zitten om plannen te maken. Eerlijk gezegd vinden we ons reisboek niet zo best. Vonden we de hele vakantie al, maar we hadden goede hoop voor Tokyo. Maar helaas.

Openbaar vervoer in Tokyo is supergoed geregeld en met prepaidkaart super makkelijk te doen.

In Yoyogipark

Sake vaten opgesteld in Yoyogipark

We verbaasden ons over de omroepstem die ons vertelde wat er allemaal niet mag in het park, omdat het een heilige plek is of zo geloof ik.

Voor de zoetekauw, of de liefhebber van plastic namaaketen.

Shoppen

Als we helemaal gek worden van de mieren en onze besluiteloosheid prikken we maar gewoon wat dingen van ons lijstje en hup gaan.

Eerst naar Jimbocho, boekwinkelwijk. De sfeer is leuk, we zijn gefascineerd door de overdaad aan voor ons onbegrijpelijke titels en worden van hot naar her gestuurd.

Vervolgens wil Jur wat retail therapy doen. Hij zit al een tijd over een nieuwe lens te denken en hij besluit ‘m nu toch maar te kopen. De Bic Camera is een redelijk overweldigende winkel!

In Japan is zelfs de politie kawaii?

Boekenwijk Jimbocho

Imperial Palace en Shibuya

Dan meteen de nieuwe lens maar uitproberen, we zitten vlak bij het Imperial Palace. Nergens mogen we naar binnen, zelfs de tuinen die gebruikelijk voor publiek open zijn, zijn juist op vrijdag gesloten. Maar eromheen lopend zijn er toch best een paar aardige foto’s te maken, zeker met de al laag staande zon.

We waren hier gisteren op weg naar onze airbnb ook al langsgefietst. Toen was ons al opgevallen dat midden in deze concrete jungle een oud stukje Japan ligt.

We komen niet dichtbij het paleis, maar de zon in het water levert wel mooie beelden op.

Het contrast met wat zich achter ons bevindt is enorm.

Geweldig hoe die stenen in elkaar gepast zijn.

Blij dat we zo laat in de middag hier zijn, want het licht blijft maar veranderen.

Tokyo contrast.

De panorama lijkt wel twee werelden aan elkaar geplakt.

Wat eten doen we in onze buurwijk Shibuya. Ons idee is om naar Genki Sushi te gaan, vooral voor de gimmick. Maar ja, we houden niet van in de rij staan. Dan maar Thais bij de buren.

Shibuya is zo’n plek die ’s avonds oplicht door alle neon. Total sensory overload! Maar dit is wel wat je verwacht van Tokyo. Ik denk dat we hier van de week nog wel een keer gaan terugkeren!

Shibuya is een van de typische neon-verlichte wijken in Tokyo

Real-life Mario Cart.

Onze schuilkelder

Maar nu terug naar onze airbnb. Zoals ik al schreef: het contrast met de vorige is enorm. De vorige was prachtig mooi en groot en gezellig. De huidige is een veredelde kelderbox. Zonder ramen, dus alleen met airco. Zonder daglicht, maar wel met een superdeluxe echte Japanse wc, waar we knettergek van worden omdat de deksel automatisch opengaat als je in de buurt komt (tanden gaat poetsen, water gaat pakken, gaat douchen, etc). Een functie die niet uit te zetten valt.

Gelukkig is het bed goed, de douche heerlijk en de locatie leuk. En je kunt wel erg goed slapen in zo’n donker en stil holletje onder de grond.

lees verder: dag 31