dag 8 datum do 15-08-19 van/naar van wildkampeerplek naar Kharkhorin km fietsen 36 km verblijf Mukhulai hotel (47°11′38.46″N 102°50′19.39″E) Een koude start Beetje onrustig begin van de nacht met de regen en wind, maar ‘s ochtends is de tent gelukkig zo goed als droog. Maar wat voelt het koud! Een graad of 11 met een ijzige wind die het veel kouder laat voelen. De zon verstopt zich achter de wolken. We ritsen onze broekspijpen aan en doen de regenjassen maar aan als windstopper. Vandaag een kort dagje naar Kharkhorin. Dat is mooi, geeft ons genoeg tijd voor wat sightseeing. Maar ook al is het kort, asfalt en niet extreem steil, ik heb het toch nog zwaar. De rugpijn is weer terug en op een gegeven moment daardoor nauwelijks gevoel in mijn benen. Pauzes zijn nu niet te warm, eerder wat erg frisjes. Even krabben Alweer een kudde kamelen langs de weg En dan rijd je opeens een gele gloed tegemoet. Velden vol met koolzaad. Dit zijn we verschillende keren tegengekomen: een nep agent en/of een neppolitieauto, om mensen langzmer te laten rijden. Erdene Zuu Maar voor de middag zijn we in Kharkhorin. We nemen een hotelletje vlakbij Erdene Zuu, ons hoofddoel van vandaag. We zien een bed en een douche en zeggen ja. Zonder even het bed te voelen en te kijken of er warm water is. Het bed blijkt een plank te zijn, dat wordt toch de eigen matjes opblazen voor deze prinses op de erwt… We lopen naar Erdene Zuu. Ondertussen onder een zonnetje. Voor je het weet is het niet langer koud, maar weer heet. Maar het tempelcomplex ziet er met de blauwe lucht wel extra mooi uit. Erdene Zuu bevindt zich op spuugafstand van ons hotel. De enorme buitenmuur is niet te missen. Beeld bij de brug naar Erdene Zuu Vlak buiten het complex is een rijtje restaurantjes, winkeltjes en kleding-verhuurders. Het is duidelijk dat het niet alleen een religieus complex is, maar ook een toeristenatractie. Er is duidelijk een blik toeristen opengetrokken. De poort Erdene Zuu in. Deurklopper Als je de kleine mensjes op de foto ziet, krijg je een beetje een idee van de enorme omvang. Ik weet niet of hij zich altijd zo kleed, of dat de outfit speciaal voor zijn bezoek aan Erdene Zuu is. Een van de vele kleurrijke gebouwen. Ik ben dol op de kleuren en gevarieerde patronen in Boeddhistische architectuur. Sommige van de gebedstrommels waren zo gedeukt dat ze nauwelijks meer konden draaien. Duiven hebben ze hier ook genoeg. Volgens mij een van de oudste gebouwen. Ik vind blauwe daken erg mooi, weer eens wat anders dan onze rode pannen. Beetje macaber… Weer buiten het complex zien we verschillende mensen in de uitbundige kleuren van de traditionele kledij Na een lekkere lunch (het Mongoolse eten valt ons tot nu toe zeer mee) in een van de vele kleine restaurantjes naast Erdene Zuu, lopen we nog even door het stadje. Verder niet extreem boeiend, ook al was het hier de hoofdstad ten tijde van Dzenghis Khan. Bij de buitenmuur vind je hele families die traditionele kleding huren om foto’s te maken. De herenkleding is al net zo kleurrijk als dat van de vrouwen en kinderen. Verkleden als strijder uit de tijd van Dzenghis Khan is ook heel populair. Zo veel kleur! Die hoofdtooi lijkt me wel heel zwaar! De combinatie met Erdene Zuu is mooier dan met de auto’s en krakkemikkige restaurantjes/winkeltjes. Een koude douche Dan maar even een wasje doen en ons douchen. Maar net als het bed, hadden we ook de douche niet gecheckt. Koud water… joepie… Na kleren wassen, Jurjan’s scheren en douchen, mijn douchen en haren wassen wordt eindelijk het water van lauw-koud opeens lauw-warm. Ik geniet er nog een minuutje van, maar dan is het toch klaar. We lopen nog een keer door Erdene Zuu in de hoop de noorderpoort weer uit te kunnen. We willen namelijk nog even de grote stenen schildpad bekijken die we daar moeten kunnen vinden. Het is ondertussen heerlijk rustig in Erdene Zuu, dat is wel heel fijn. De noorderpoort is echter dicht, dus we moeten weer terug en omlopen. Dan is het tijd om ons maar eens helemaal vol te eten voor net geen geld. En maar eens kijken of we nu wel met wat water die rottige kleine gaatjes kunnen vinden. ’s Avonds hebben we Erdene Zuu bijna helemaal voor ons zelf. De grote stenen schildpad ten noorden van Erdene Zuu. De kaart is weer eens onleesbaar, het eten van de buren zag er wel okee uit, dus dat ook maar besteld. Beetje veel vlees voor onze doen, maar dat wordt gecompenseerd door redelijk veel groente voor Mongolië. lees verder: dag 9 Dit delen:Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)