dag 14 datum wo 21-08-19 van/naar Tsetserleg – een wildkampeerplek nergens in de buurt km fietsen 80km verblijf wildkamperen (47°31′03.61″N 100°40′33.35″E) Een doorgehakte knoop We ontbijten samen met Nicolas and Lu, de andere fietsers en hakken eindelijk de knoop door. We gaan niet richting Mörön en Khövsköl, we gaan dezelfde route door de Khangai Mountains doen als zij. Het is een bekende route voor bikepackers, vrijwel helemaal off road, maar met geen hele steile klimmen.Die zat in ons originele plan, maar we hadden al eerder besloten dat het of die, of naar Kövsköl moest worden, beide zou echt niet meer gaan lukken. We nemen afscheid, ik maak nog snel even een foto van hen samen met Jurjan voor het geval we ze niet meer zien, maar groeten met een “we komen jullie vast nog wel tegen”. Direct na Tsetserleg beginnen we meteen met een fikse klim die ik naar Jurjan’s smaak te traag opga. Moeten we misschien maar weer omdraaien is de suggestie, als het op de weg al niet gaat, hoe moet het straks dan. Maar het is best steil en ook grotendeels onverhard en ik vind eerlijk gezegd helemaal niet slecht gaan. We gaan er voor vandaag. Jurjan, Lu en Nicolas als we afscheid nemen bij Fairfield. Jurjan wacht bovenaan de 6km lange klim. Hij heeft gezelschap van een jonge motorrijder. De foto is genomen met mijn telefoon met een hele stoffige lens… Na de onverharde heuvel nog een stuk glad asfalt. Gezelschap Bovenaan de 6 km klim zit ’ie dan weer op me te wachten. Hij heeft gezelschap gekregen van een Mongoolse brommerrijder. Die vindt het helemaal gezellig en heeft er een biertje bij opengetrokken, dat ’ie snel verbergt als ik ’m fotografeer. Heuvel af blijft ’ie bij ons, alsof hij wil checken dat we veilig beneden aankomen op de lange gravelafdaling. Hij probeert ons nog wat duidelijk te maken over wat bessen langs de weg en even later vertrekt hij uitgebreid zwaaiend weer. Na een relaxt stukje asfalt komen we bij voorlopig de laatste mini market, voor we weer offroad gaan. Tijd voor wat te drinken, en daar zijn Lu en Nicolas ook weer. Samen fietsen Vanaf hier verandert vandaag i.p.v. “we zien elkaar vast nog eens” eigenlijk in een gezellig samen fietsen met vrienden. Tot nu toe hebben we nog niet eerder echt met andere fietsers samen gefietst. Het is al zo’n gedoe om je met z’n tweeën aan elkaar aan te passen. Maar dit loopt heel natuurlijk. Onze tempo’s lijken goed samen te gaan en de gesprekken vloeien makkelijk. De afslag, weg van het asfalt. De route is voorlopig goed fietsen. Als je je even vergist in welk spoor de juiste is, moet je even echt off road…. Met z’n vieren in een grote leegte. Het weer is vriendelijk vandaag, niet te warm, wat schaduw werpende wolken en niet te veel wind. Jurjan hoeft nu niet meer in zijn eentje op me te wachten en mentaal doet het mij enorm goed om niet altijd de laatste in de rij te zijn. Lu is een betere fietser dan ik, maar ze laat zich ook minder gek maken. De weg is af en toe pittig maar vrijwel altijd goed te doen. De omgeving is weer geweldig. Kortom het is echt genieten vandaag. We vinden zelfs een tempeltje waar we in de schaduw kunnen pauzeren! We ontmoeten nog een Mongoolse motorrijder. Hij spreekt geen Engels, maar met zijn gebaren lijkt hij Jurjan en Nicolas op hun kop te geven, omdat ze voorop rijden terwijl Lu en ik wat achterblijven. Dan komt er weer een biertje tevoorschijn, deze wordt met ons gedeeld. Oh zo lekker, zelfs redelijk koud! Vriendelijk weer vandaag. Een grotendeels houten Ovoo. Zowaar een stukje schaduw voor een lunchpauze. Weer wat langer door Op een gegeven moment is het eigenlijk wel op, maar nu zijn er drie mensen om me over te halen nog net iets verder te gaan en om me aan te moedigen. Als ik het laatste heuveltje echt niet meer haal, komt Nicolas helpen mijn fiets naar boven te brengen. Hij verbaast zich mateloos over de hoeveelheid gewicht die wij op onze fiets meesleuren. Zij zijn echt voor de lichtgewicht optie gegaan, daar waar Jur en ik toch wel graag iets luxer kamperen. Dan volgt nog even een lekker afdalinkje en dan is het toch echt tijd om een kampeerplek zoeken. Lu weet zowaar wat hout te vinden en bouwt een vuurtje. Als we gaan slapen ben ik ondertussen flink koud. Maar eens zien hoe ik morgen opsta. Even bijkomen voor we weer verder gaan. Brede banden en weinig bepakking. Nicolas en Lu hebben wel de betere keuze voor tijdens het fietsen. Maar na het fietsen hebben wij weer baat bij onze comfortabelere kampeeruitrusting. lees verder: dag 15 Dit delen:Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)