dag 3 datum za 10-08-19 van/naar Ulaanbaatar – Jirniin Tsagaan Nuur tourist camp km fietsen 64km verblijf Jirniin Tsagaan Nuur tourist camp, tent opgezet bij het ger kamp (47°56′42.58″N 106°07′34.92″E) Zien dat we kunnen starten Ondanks dat we in het centrum van een grote stad zitten, was het heerlijk stil vannacht. Zelfs geen regen meer! Het belooft een mooie dag te worden vandaag. Nu nog zien dat we de bagage terugkrijgen. Van een paar andere fietsers kunnen we even gereedschap lenen zodat we de fietsen verder kunnen monteren. Het lukt net niet helemaal om het af te krijgen voor ze weg gaan, maar wel fijn om even wat constructiefs te doen. Het wachten tot ze iemand op het vliegveld te pakken krijgen is knap frustrerend. Op het vliegveld worden ze knettergek van onze hostel-eigenaar die maar blijft bellen. Om half tien is er eindelijk het verlossende woord: de tassen zijn er! Op het vliegveld spreken we nog een groep deelnemers aan de mountain bike race, niet iedereen heeft zijn spullen… super sneu! We maken de fietsen verder klaar, doen boodschappen en om een uur of één kunnen we eindelijk op weg. De nieuwe plannen We hadden nog gevraagd of we nog een nachtje konden blijven, maar het hostel zit helemaal vol. Langer blijven tot er wel weer een treinticket is heeft dus weinig zin. De vraag is sowieso hoe snel een nieuw ticket te regelen valt. Het probleem blijkt niet de wegen te zijn, maar dat er een deel van het spoor eerder was weggespoeld. Dus dagenlang kon niemand met de trein, dus er zijn heel veel tickets naar later uitgesteld. Dan maar meteen gaan fietsen. Met het wegvallen van de trein is er zo’n 300 km bij de route opgekomen. Dan moeten we dus per dag 10km extra als we de oorspronkelijke route helemaal willen doen. Maar eens kijken of dat wil lukken of dat we het toch anders gaan doen Verkeer in Ulaanbaatar Eerst maar eens die drukke, stinkende stad uit. De route die we nemen is simpel, maar gaat wel over Peace Avenue, een hele grote doorgaande weg in een stad die niet erg ingesteld is op fietsers. De verkeersregels voor in- en uitvoegen en van baan wisselen bestaan uit: doe het zo vaak mogelijk en de sterkste of brutaalste heeft voorrang. Geen ideale omgeving voor fietsers, maar het valt ons mee hoeveel rekening er meestal met ons gehouden wordt. De uitlaatgassen zijn het ergste, vooral van de bussen die dikke pluimen zwarte stank over ons uitspuwen. En net met deze bussen delen we vooral de rechterbaan. Een opluchting dus als bij een splitsing blijkt dat de meeste bussen naar rechts gaan en wij naar links. Terug naar het vliegveld om de bagage op te halen. om een uur of één zijn we er klaar voor: het fietsen kan beginnen! In de stad zelf stoppen we niet om een foto te maken. Zo snel mogelijk willen we uit het verkeer en de bijbehorende uitlaatgassen. Een terugblik op de stad dan maar. De stad uit Eenmaal echt de stad uit, wordt de omgeving al snel wat je verwacht van Mongolië, mogelijk wat groener vanwege de vele regen die gevallen is deze zomer. Maar niet vandaag, vandaag brandt de zon op onze kopjes en ik raak al snel oververhit. Dat maakt het vooruitkomen lastig, maar om een uur of 5 lijkt het wat koeler te worden en maken we toch nog wat vooruitgang. We denken wild te gaan kamperen, maar als net op zoek willen naar een plekje zien we een bordje richting een ger kamp. Ze kijken wat raar op als we vragen of we onze eigen tent daar op mogen zetten. Maar ze bedenken een prijs, wat hoger dan gehoopt, maar die blijkt wel inclusief een heerlijke warme douche! Bij de tent worden we gegroet door een lapjeskat die ons een cadeautje komt brengen. Een marmotje denk ik eerst, maar die zijn natuurlijk veel groter. Het is een van de vele knaagdiertjes (een muizen- of hamstersoort) die in Mongolië voorkomen. De paars gebloemde geurige vlakte is hier een grote gatenkaas van holletjes waar deze beestjes in en uit piepen.. Genoeg te eten voor poes om er ons dus ook een cadeau te doen. Na aandringen eet ze ‘m gelukkig toch zelf maar op. Dank je poes, wij hebben ons eigen eten. Na het eten begint het flink af te koelen. Maar eens kijken of het vannacht inderdaad zo koud wordt dat het gaat sneeuwen, zoals we vanochtend hoorden. Na zo’n warme dag is dat moeilijk voor te stellen. De eerste van vele Ovoos Buiten de stad veranderen de omgeving en de drukte op de weg al snel. Wat een rust, zeker na Ulaanbaatar. Het lijkt alsof ze meer lucht hebben in Mongolië. Onze eigen kleine ger. Ik werp even een blik op de kleurrijke binnenkant van de gers. lees verder: dag 4 Dit delen:Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)