dag 29

Narantuul Market

Vandaag maar eens naar Narantuul Market (Black Market). Net wat ver lopen dus we nemen maar eens een taxi. De chauffeur offreert 15.000 tugriks, veel te veel, want het zou ongeveer 6.000 moeten zijn. Als we weglopen zakt ie al iets en na onderhandelen (niet ons sterkste punt) gaan we akkoord met 8.000 (nog geen €3).

Als we aankomen wijst de chauffeur ons de goede kant op, maar we begrijpen het verkeerd. We zitten aan de achterkant van het complex en komen in een soort winkelcentrum met kleine winkeltjes, een soort aquariums, allemaal vol met dezelfde meuk aan kleren en schoenen en waarvan ook nog eens ongeveer 90 procent gesloten is. Nogal saai dus. Weer buiten kijken we toch maar eens op de kaart: we zitten inderdaad niet bij Narantuul, we moeten even om het gebouw heenlopen en inderdaad: hier leeft de boel meer.

Overigens ook vooral heel veel winkeltjes en marktkramen vol kleren en schoenen en verder verdiepingen vol haarproducten en plastic meuk. De lelijkste gordijnen en klokken die je je maar voor kunt stellen.

Zakkenrollertje

Vrijwel direct hebben we een klevertje aan onze broek hangen. Zeer waarschijnlijk een zakkenrollertje van een jaar of twaalf, hopend op een goeie buit bij de duidelijke toeristen. Zodra wij stil staan, staat hij ook stil, als we afslaan, slaat hij ook af. Maar naast dat we onze tassen toch al goed in de gaten houden is hij dus ernstig opvallend.

Als Jur naar de wc gaat en ik dus even blijf wachten, kijk ik de jongen strak aan, laat ’m duidelijk merken dat ik hem gezien heb en dan druipt ie af.

We kopen niks, oh niet helemaal waar, we kopen alleen ons dagelijks ijs. Maar we hadden ook niets nodig, we kwamen alleen voor de sfeer.

Een walhalla van plastic meuk.

Het gordijnenkwartier. Helaas niet de allerlelijkste gordijnen gefotografeerd.

Nog nooit eerder zag ik zoveel schoenenkramen bij elkaar.

Als we weggaan zien we de officiële ingang.

Dat was de grootste pizza die we ooit kochten.

Familiepizza

We lopen een deel van de route terug, op zoek naar een plekje voor een late lunch. Als we langs een pizzeria met heuse houtoven lopen, besluiten we een pizza te delen. We vinden er een met blauwe kaas en bestellen de grootste maat. Het lijkt voor hier redelijk duur (€12), maar als ie op onze tafel geplaatst wordt is duidelijk waarom. Het blijkt een pizza te zijn waar een flinke familie van kan eten. We doen flink ons best, maar uiteindelijk kiezen we er voor toch nog een klein doosje mee te nemen.

Het duurt even voor wij als een local een auto aan kunnen houden die ons wel wil taxiën. Dat kost ons nu maar 3.000.

Dansen

Na een zelf gekookte maaltijd gaan we maar weer eens een paar kilometer lopen, nu naar het pretpark waar in een nep piratenschip een bachatafeestje is. Ook nu overigens weer een mix van bachata, kizomba, salsa en zumba. Het is half in de buitenlucht, heerlijk, een stuk minder zweten dan eergisteren. De gemiddelde leeftijd lijkt vandaag een paar jaar hoger, maar we zijn nog steeds de ouwe zakken.

Op weg naar huis voel ik me iets misselijk. Jur gaat nog voor een after-party-snack met wat van de overgebleven pizza. Maar ik duik onder de douche en in bed.

Ze houden wel van lichtjes hier.

Het is nog wel even zoeken in het donker waar we het best het pretpark in kunnen om bij de Black Pearl te komen.

Het buiten dansen is echt heerlijk.

lees verder: dag 30 en 31