dag 21

datum wo 28-08-19
van/naar Tariat – wildkampeerplek
km fietsen 108km
verblijf wildkamperen (47°44′11.46″N 100°59′12.66″E)

Afscheid

Het verblijf bij Tunga was super. Ze spreekt goed Engels (geeft ook les) is super hartelijk en rent zich kapot om alles voor iedereen te regelen. Er waren naast ons vieren nog een Fin, een Italiaan en twee Duitsers, alle kamers waren bezet. Er moest zelfs wat geschoven worden om te zorgen dat de Duitsers er ook nog bij pasten.

Net als gisteravond zitten we vanochtend bij het ontbijt gezellig te kletsen terwijl Tunga maar eten blijft brengen voor de hongerige fietsers en wandelaars. Als het brood op is, twijfelt ze geen moment en maakt ze een soort gefrituurde broodjes die door iedereen dankbaar naar binnen geschoven worden.

Na het ontbijt is ook onze was, die ze kosteloos voor ons gedaan heeft, grotendeels droog. Als we vertrekken krijgen we een dikke knuffel ter afscheid.

Zoeven over het asfalt

Vandaag gaan we het asfalt weer op. Lu en Nicolas hebben getwijfeld of ze een auto naar Tsetserleg zouden regelen, maar hebben toch besloten ook te gaan fietsen, dus we rijden we weer verder met onze clan van vier. De weg is smooth, de wind meestal mee, de klimmen meestal niet te steil, de afdalingen relaxt, het verkeer rustig. We schieten lekker op.

Een van steilste hellingen is opeens onverhard en drukker. Het stoft zo dat we de afdaling bijna blind doen.

Ons doel van 80 km schieten we al snel voorbij. Maar het is vandaag weer te warm om te stoppen, er is nergens schaduw, dus we gaan verder door, tijdens het fietsen vang je in ieder geval wat wind. Dan zien we een heuvel met de bomen redelijk laag, mogelijk schaduw! We fietsen die kant op, doen een stukje onverhard en cross country en vinden een fijn plekje met zelfs een stroompje.

Gezellige avond

De kampeerplek is veel beter dan we verwacht hadden zo langs de grote weg. Misschien wat zompig, maar wel heel rustig en we hebben water en schaduw.

We hebben van de Duitsers vanochtend nog een gastank gekregen, dus we hebben brandstof genoeg. We koken en uitgebreid met z’n vieren. Er is hier genoeg hout, dus Lu bouwt weer een vuurtje, we vermaken ons met het zoeken naar droge yak-drollen als extra brandstof voor ons kampvuur. Met takken dragen we de mest naar ons kampvuur. Tijd voor flauwe opmerkingen als ‘Don’t drop your shit’, ‘Burn that shit’ etc.

Er komt zelfs nog even een Mongoolse herder op zijn motor langs. Hij blijft niet lang als blijkt dat communiceren niet echt gaat. Of als blijkt dat we geen wodka hebben, dat kan ook. Midden in de nacht als we allemaal al in de tent liggen, komt er ook nog een stomdronken zingende herder te paard langs. Maar dat gaat helemaal langs mij heen, ik lig heerlijk te slapen.

 

lees verder: dag 22