2018 Kazakhstan en Kirgizië dag 6

dag 6

datum	wo 05-09-18
van/naar	Assy plateau
km fietsen	32km
verblijf	wildkamperen (aantekeningen beweren: 43°18′35.91″N 78°08′26.69″E maar dat klopt niet als ik op de kaart kijk, gekeken op afstand van het vorige punt, zegt Google maps ongeveer: 43.312441, 78.158084)

’s Ochtends vanaf de kampeerplek nog even wat foto’s maken.

Slechte weg, goeie uitzichten..

Vandaag gaan we voorbij het observatorium.

Zelfs met een panoramafoto vang je niet de wijdsheid van waar we zijn.

Zwaar maar prachtig

3km zomaar kunnen fietsen! Het start goed, maar dan komt het laatste stuk het plateau op, weer duwen, dan merk je dat de energie nog niet weer is aangevuld. Wat is het zwaar… maar wat is de beloning enorm. Wat een schoonheid, wat een rust, wat een uitzichten. Nog geen spijt dat we hier zijn!

Eenmaal boven wordt het wel makkelijker, stukken vlak, stukken dalen! Maar opschieten doet het nog steeds niet. We stuiteren over stenen, moeten aan de kant voor auto’s, koeien, schapen en paarden. We waden door stroompjes en riviertjes, moeten flink op de rem om veilig af te dalen om dan weer korte brute hellinkjes op te moeten ploeteren, en op de vlakke stukken schiet het nog niet op wegens de pittige tegenwind.

De nomaden die te paard hun kuddes verplaatsen komen naar ons toe, we proberen met ze te communiceren. Met veel moeite lukt het om ze duidelijk te maken dat de bidons niet gevuld zijn met wodka en we stuiteren weer verder.

Op deze afstand lijkt de weg onder ons best okee.

Regelmatig zijn er alternatieve ‘wegen’ meerdere bandensporen naast elkaar die uiteindelijk (bijna) allemaal weer samenkomen. De kunst is om de beste uit te zoeken.

Nee meneer, voda (water), geen vodka in onze flessen!

Tja daar valt echt niet op te fietsen

Twijfelend over hoe ik mijn eerste doorwaadbare plek ga nemen.

Geen droge voeten in het ijskoude water

En verder

Op een stuk dat redelijk lijkt te gaan, begeeft opeens een onderdeel van Jurjans nog vrij nieuwe achtertassen het. Het lukt ons om dit met een tie wrap te repareren, maar helemaal gelukkig zijn we er niet mee. Maar eens zien of dit nog binnen de garantie valt! En vooral hopen dat de noodreparatie houdt.

De wind suist zo om mijn oren dat je elkaar af en toe nauwelijks verstaat. Ik merk dan ook niet wanneer Jur achter mij de hoge rand van het bandenspoor waar we door fietsen raakt en valt. Hij kan gelukkig goed vallen en er is dus niks ernstigs, maar toch niet erg aardig van mij dat ik gewoon doorfiets terwijl hij me roept.

Als we om iets over vieren een geweldig kampeerplekje zien, besluiten we toch iets eerder te stoppen dan we van plan waren… gaat goed met de planning dus.