dag 29 (en 30)

Terug naar huis

Vannacht vliegen we. Vandaag eigenlijk niets gepland, behalve inpakken, fietsen vliegtuigklaar maken en vanavond nog een laatste keer uit eten, beetje rekenen wat we kunnen bestellen met onze laatste tenges. Maar we gaan terug naar Chechill pub en aangezien dat zo goedkoop is, lukt het niet om de tenges uit te geven.

Nog heel even een dutje op onze kamer, om vroeg in de nacht naar het vliegveld te gaan. Daar betalen we weer een bak geld voor het vervoeren van onze fietsen en maken ons klaar voor een vermoeiende nacht. In het vliegtuig hebben we gelukkig weer de extra beenruimte geregeld en ik kan gelukkig wat slapen.

De vakantie heeft anders uitgepakt dan van te voren gepland, en jammer dat we zo’n stuk over hebben moeten slaan. Maar ik heb er ondertussen wel weer een goed gevoel over.

Terugblik

Ik had verwacht dat het zwaar zou worden, maar we hebben op geen enkele vakantie zo veel moeten lopen met de fietsen als deze. Zelfs Jurjan heeft zich naar eigen zeggen deze vakantie heel snel over zijn gêne om te lopen met de fiets heen gezet.

Vooral het eerst deel op het Assey ‘plateau’ was reuze zwaar. Ben ik blij dat we dat gedaan hebben? Ja! Het was er echt prachtig. Zou ik het nog een keer op dezelfde manier doen? Neeeee echt niet! Ik zou mensen aanraden om er heen te gaan maar dan met een 4×4. Of als je toch per se wilt fietsen: dan niet met volle bepakking, ga bikepacken op een fatbike of zo (of zoals ik eerder per ongeluk typte: op een fatboy …). En geen idee of het kan, maar een wandeltocht met een ezel zou ook wel eens een prachtige reisoptie zijn… tot de ezel z’n benen breekt op zo’n steile afdaling natuurlijk.

De verkoudheid was deze vakantie echt de grote spelbreker. Die duurde lang en maakt me gewoon benauwd en minder fit. En dan wordt een zware tocht al snel te veel. Maar gelukkig hebben we ondanks dat nog een hoop moois gezien en gedaan. Jammer dat we zo’n stuk hebben moeten overslaan, zodat we een hele week in Almaty doorgebracht hebben. Een stedentrip stond niet op de planning, maar gelukkig hebben we ons er wel vermaakt. Vooral fijn dat we een leuke afsluiting nog gehad hebben in de prachtige bergen!

Nog een leuk puntje om te noemen: Terug in Nederland is het uiteindelijk gelukt om Lufthansa te bereiken over het gedoe met de fietsen op de heenweg. Ze komen met een mooie compensatie: we krijgen het geld van het fietsvervoer van de heenweg terug. Plus nog een ruime vergoeding voor de extra gemaakte kosten, zoals extra vervoer naar het vliegveld, de extra overnachting in Almaty. Heel netjes van ze!

De pluspunten

Tijdens de reis heb ik veel gemopperd en geklaagd, maar terugkijkend winnen de positieve dingen het absoluut en zie ik het achteraf als weer een geweldige reis.

De omgeving

Dit was uiteraard waarom we gingen. De foto’s die we op internet gezien hadden, waren de reden waarom we een ticket hierheen geboekt hebben. En hoewel we dus helaas een heel mooi stuk hebben moeten overslaan hebben we heel veel moois gezien. De omgeving was op de meeste dagen zo mooi! Je kunt gewoon ergens zitten, om je heen kijken en gelukkig zijn. Soms wel lastig om dan weer op de fiets te stappen, want het is toch goed waar je nu bent? Een bepaalde rust en leegte, hoewel regelmatig minder leeg dan ik verwacht had.

Prachtige canyons op onze route.

De weg is haast net zo slecht als mijn hoed, maar wat een mooi gebied om te zijn.

De mensen

Wat een vriendelijkheid, gastvrijheid, vrijgevigheid. Nog niet eerder zijn er zoveel mensen geweest die ons eten en drinken aanboden, met ons op de foto wilden, hun best deden om de gigantische taalbarrière te overbruggen. Natuurlijk is niet iedereen aardig, dat is nergens, maar de mensen vormden echt een groot deel van de goede ervaring.

Het overnachten

Geweldig hoe makkelijk het wildkamperen hier gaat: ik denk dat het nomadisch verleden maakt dat ze het makkelijk toestaan dat je overal je tentje opslaat. Maar ook andere overnachtingen zijn meestal goed en goedkoop. En helemaal bijzonder is het als je bij mensen thuis hartelijk ontvangen wordt en tegen een kleine vergoeding een kamer en eten krijgt.

Nooit eerder kregen we zo vaak eten toegestopt.

Lagman is een heerlijk noodle gerecht wat we deze vakantie vaak bestellen in diverse variaties.

Dit gaat de herinnering in als onze leukste overnachting van deze vakantie.

Het eten

Ik had me eerlijk gezegd ingesteld op smerig eten: weinig groentes, gekookt vlees, soep met hele oogballen… Maar gelukkig viel dat zo erg mee! We wisten al dat ze lekker brood zouden hebben, wat voor ons altijd al een pluspunt is, we zijn allebei dol op brood. Maar we hebben heel vaak heel lekker gegeten. Naast dat – zeker in de grote steden – er een groot aanbod aan internationale restaurants zijn, hebben we juist ook heel vaak genoten van de nationale keukens. Met name de verschillende versies Lagman waren allemaal erg lekker. De hoeveelheid groentes vielen 100% mee, en regelmatig konden we zelfs vegetarisch krijgen.

Het weer

Ik zou geen Nederlander zijn, als ik niet regelmatig geklaagd had over het weer: kamperen in een hele koude nacht, een berg op fietsen in de brandende zon, een dag schuilen voor een stortbui… Maar wat hebben we een hoop mazzel gehad met het weer! De paar heftige regenbuien waren op momenten dat we niet aan het fietsen waren. Ja, het was regelmatig erg warm maar zeker niet onhoudbaar. En op een aantal dagen als het heel goed uitkwam was het juist een prachtige dag, met strak blauwe luchten.

De cultuur

Het was een gebied waar we nog nooit geweest waren, altijd leuk om de verschillen en overeenkomsten te zien. De cultuur is een interessante mix van de nomadische achtergrond, de Islam en het Sovjet verleden van de 20e eeuw. Verschillende invloeden die in mijn hoofd niet heel makkelijk mengen. Maar het resultaat is voor ons als fietsende toeristen heel plezierig. Geen idee echter hoe het is om er te wonen.

Op de meest afgelegen gebieden kom je toch regelmatig een joert tegen.

Het Sovjet verleden is nog veel zichtbaar.

De landen zijn grotendeels moslim, maar buiten de aanwezigheid van moskees merkten we daar heel weinig van. Weinig hoofddoekjes en veel korte broeken in het straatbeeld.

Het dansen

Jaja, zowaar nog een paar keer naar een salsafeestje geweest! Leuk, wel erg lastig om info te vinden, maar lang leve Google Translate die de Russische informatie leesbaar wist te maken. Als je dan toch een week in een stad zit, is het wel echt leuk om even te kunnen dansen. Leuk genoeg om er even een melding van te maken in de terugblik…

De zebrapaden

De zebrapaden? Wat doen die nou in een terugblik? Nou die verdienen echt een melding. De zebrapaden werken er namelijk. Bizar goed zelfs, het is bijna magisch. Je hoeft er maar in de buurt te komen of alle automobilisten gaan bot op de rem, met piepende banden desnoods. Verder wordt er redelijk woest gereden, de aftellende verkeerslichten bijvoorbeeld zorgen ervoor dat iedereen al voor het licht groen wordt begint te rijden. Maar zebrapaden daar heeft men een bijna heilig respect voor.