dag 28

Het is nog maar 40-50 km naar Lilongwe (afhankelijk van welke route we kiezen) en de luxe lodge trekt, maar ik moet er niet aan denken om ook maar 5km te fietsen vandaag. Gelukkig hebben we tijd voor een rustdag. Morgen maar eens verder zien.

Ik blijf in bed met wat appelsap, water en wat biskwietjes. Aan het eind van de middag open we Mitundu even in om te kijken of we ergens wat simpels kunnen eten. De wereld draait om me heen en lijkt een rare droom. Het helpt ook niet dat er een jongetje een dode hond aan een touwtje voorttrekt en als wij langslopen enthousiast zegt: Dog!

We vinden wel iets waar je wat kunt eten, maar als ik denk dat ik daar naar binnen moet en wat moet eten en in een ruimte moet zitten met andere mensen, begin ik gewoon te huilen. We zien gelukkig ook een tearoom en daar gaan we zitten, ik werk een een kop zoete melkige Malawi thee en een paar happen brood naar binnen, daarna meteen het smalle bed weer in.

dag 29

Mooi licht

Typisch landscahp

Wat een hoop water! Bij de Kazumi dam

Geen klipgeiten maar damgeiten?

Ik heb een hele goeie nacht waarin ik lekker slaap en raar droom (iets over een bomvolle boot, maar nu vol met Nederlanders, waaronder om de een of andere vage reden Henny Vrienten en Ernst Jansz van Doe Maar). Ik word wakker met zin om te gaan fietsen! We besluiten dus niet de kortste route te nemen, maar de S124 weer op te zoeken, die ons eergisteren zo goed beviel.

Het koud hebben op de fiets is niet waar je op rekent als je naar Afrika gaat. Toch gebeurt het ons vanochtend, 14/15 graden en bewolkt, licht heuvelaf en brrrr. Bijna blij als we weer wat moeten klimmen! De eerste helft gaat weer heerlijk, dan komt er een stuk wasbord van een kilometer of 10 dat doet denken aan de ripio in Patagonië. Bottenrammelend en vermoeiend, maar anders dan in Patagonië is hier bijna altijd wel een strookje gladdere weg te vinden. Dit betekent wel wedijveren met tegenliggende fietsers en fietsers met een ander tempo en af en toe dus wel geschud moeten worden.

Het laatste stuk is weer asfalt en prompt druk, in Lilongwe komen we zelfs in een file terecht. Daar kunnen wij als fietser gelukkig meestal wel langs piepen.
Al om half 11 komen we weer bij de Woodlands lodge aan, waar we half Malawi van onze fietsen poetsen, onze fietsdozen weer terugkrijgen en vullen met onze fietsen.

Dan is het nog relaxen, een vervet monkey komt er gezellig bijzitten in de hoop op onze biskwietjes. Vanavond nog gezellig eten met Ati en haar collega. Kunnen we vast weer een beetje wennen aan een hoop witte koppen tegelijk.

Brutale aap

Er kwam een moment dat we de koekjes maar even naar binnen hebben gebracht, want hij kwam wel heel brutaal naar ons toe.

dag 30

Gisteravond was gezellig met Ati en Marijke en een hoop lekker eten waar we onze laatste kwacha’s aan spenderen.

Hoewel ik best goed slaap, word ik niet erg lekker wakker. Mijn nek zit helemaal vast en ik ben weer wat misselijk. Nasleep van het ziek zijn, gister een kou op de nek, of toch gewoon stress over het minst favoriete deel van de vakantie: de vliegreis?

Het was een mooie vakantie en ik vind het jammer dat het over is. Nog zoveel niet gezien. Weer een land op de lijst van graag nog eens heen. Maar de lijst met nog niet bezocht en wil ik heen is ook nog lang!

Dingen waar ik naar uitkijk in Nederland

• Lekker brood met goeie kaas
• Water drinken uit de kraan
• Iedere dag een warme douche kunnen nemen
• Dansen (salsa, bachata en zumba)
• Mijn eigen bed
• Lucht ademen zonder zand erin, en zonder rook van brandend afval en brandende bermen
• Licht na 6 uur ’s avonds

Dingen waar ik NIET naar uitkijk in Nederland

• Verkeersdrukte
• Weer van alles moeten
• Straten vol chagrijnige witkoppen
• Regen

lees verder: nabeschouwingen