dag 14

Zonsopgang over het meer

Als snel slaan we de bergen weer in

De hoofdweg van Malawi is hier enorm rustig en een genot om te fietsen

Pauzeren met apen

Een door Japan gebouwde brug, met een van de weinige borden die we gezien hebben waar afstanden op vermeld staan

We lijken wel gek, de ene dag met donder en geweld van de bergen af hobbelen om ze vrijwel gelijk weer in te gaan. Na 10 km licht op en neer langs het meer zweten we al flink en dan slaat de weg rechtsaf richting bergen. Het grote zigzaggen begint. Ik had de M1 als een noodzakelijk kwaad ingeschat, maar het blijkt een cadeautje. De weg is rustig, het asfalt goed en de hellingen ingesteld op vrachtverkeer. Het is wel 10km alleen omhoog buffelen, vermoeiend en tijdrovend voor ons platte-landers, maar niet onmogelijk. En de route zit vol beloningen. De uitzichten zijn waanzinnig mooi en tijdens een van de vele rustpauzes zitten we gezellig naast een groep apen, die ons net zo uitgebreid bestudeert als wij hen.

Op dit stuk komen we geen enkele fietser tegen; begrijpelijk, want de meeste fietsen hier hebben geen versnellingen, en dit is niet iets wat je zonder versnellingen wilt doen.

Net als ik denk dat het nooit ophoudt, komen we eindelijk weer een dorpje tegen waar we wat kunnen drinken en eten en ons water aanvullen.
Dan volgt een heerlijke afdaling, maar als die 4km blijkt te duren, vrees ik dat we die afstand ook weer omhoog moeten. Dat valt mee, de weg wordt vlakker en gaat vanaf hier rustig op en neer, en meer neer dan op. En voor het eerst deze vakantie hebben we de wind in de rug! Wat een heerlijke fietsdag!

Sneller dan verwacht komen we bij de afslag naar Rumphi en rijden we een paar kilometer die we al eerder gereden hebben. Dit keer rijden we voorbij het slechte bed bij Chef’s Pride, daar heb ik vorige keer nauwelijks geslapen. We rijden een klein stukje voorbij Rumphi naar Mathunka Lodge, denkend aan pizza met koude biertjes en een warme douche. Helaas zijn ze gesloten, maar we mogen toch ons tentje opzetten. Een warme douche kan gelukkig wel, we fietsen zonder bagage nog even op en neer naar Rumphi voor wat bier en water en koken toch maar zelf.

Balen tabak, het belangrijkste exportproduct van Malawi, staan te wachten op transport

Soms stoppen mensen met de vraag of je ze wilt fotograferen

lees verder: dag 15