dag 17

De M9

Spel (Bao?)

De fietsen worden zwaar bewonderd

Na een heerlijke nacht staan we goed op tijd op om zoveel mogelijk gebruik te maken van de koele ochtenduren. We zien vandaag de thermometer van 16 naar 38 graden gaan, en koel is beter!

We hebben vandaag geen vast doel, de eerste plek waarvan we weten dat we kunnen overnachten is Mzimba, maar dat gaan we zeker niet halen vandaag.
We zakken dus de M9 af naar het zuiden. De M staat voor motorway, maar we komen vandaag maar een handjevol auto’s tegen. Dat is mooi want dan kunnen we midden op de weg fietsen als we willen. En dat willen we vaak, want dat is regelmatig het beste deel van de dirt road.

Vandaag is geen dag van beestjes of spectaculaire uitzichten. De blik is met name op de weg, want je weet nooit hoe de ondergrond verandert. Maar we hebben leuke ontmoetingen met mensen.

Een groep jongens bewonderen alle onderdelen van onze fietsen, van het zonnepaneel achterop, tot de trapas zonder speling, de klikpedalen, de goeie banden en de fietsbel. Jur maakt goeie sier door een aantal mensen een rondje te laten rijden.

Later ontmoeten we een oude vrouw die ons maar handjes blijft geven. In een land waar de helft van de bevolking onder de 16 is, zien we niet vaak zulke bejaarden. We verstaan elkaar niet, maar gelukkig komt er iemand vertalen. We laten wat familiefoto’s zien, en ze verbaast zich enorm dat iedereen wit is.

Als we besluiten om op zoek te gaan naar een overnachtingsplek, stoppen we bij een winkeltje om na te vragen of ze iets weten. De dame weet niets dus we kopen er alleen een drankje. Terwijl we dat opdrinken zien we verschillende dames zeer eerbiedig kniebuiginkjes maken voor een jonge vent in een mooi pak. Het blijkt de plaatselijke dominee te zijn, een vriendelijke kerel waar we een gesprekje mee voeren. Hij blijkt ook aardige afstanden op de fiets afgelegd te hebben. Als we aan hem vragen of hij een overnachtingsplek weet, wijst hij ons naar een motel in Bulala, een dorpje zo’n 5km van onze route.

Daar aangekomen treffen we een aftands gebeuren en niemand om ons binnen te laten. Na diverse mislukte pogingen om iemand te bellen en hulp in te schakelen van buren komt de dame van het motel eraan. Ze laat ons uiteindelijk in een kamer die nog stoffiger is dan wij, maar het bed voelt goed en het kost maar 2000 kwacha (nog geen 3 euro).

De wc is een gat in de grond, er is geen licht / elektra, maar om ons te wassen krijgen we gelukkig een emmer bijna kokend water. We koken ons potje op de betonnen veranda en gaan maar weer vroeg ons bed in.

Roofvogel (Lesser spotted eagle??)

Lekker fietsen op de M9

Wel een ruime overnachtingsplek, met een apart kamertje waar de fietsen kunnen staan met 2 van de meest aftandse fauteuils die ik ooit zag

Bathing room = plek waar de emmer met warm water kan staan, toilets = gat in de grond

lees verder: dag 18