dag 10 datum zo 14-08-16 van – naar Nkhata Bay – Mzuzu km fietsen 50 km verblijf William Koyi guesthouse Zonsopgang in Nkhata Bay Nog even boodschappen doen Het land wordt bewerkt met eenvoudige gereedschappen De klimmen zijn lang en zwaar, de zon brandt, de wolken helpen ons af en toe, de hoed en zonnebril ook, maar minder dan ik zou willen, het zweet stroomt, de tranen ook, Jurjan is geduldig. Het water gaat hard, de drankjes langs de weg zijn goedkoop maar meestal lauw, het brood gaat met grote happen naar binnen. Hoe meer we stijgen, hoe meer de temperatuur daalt. Gelukkig maar, want we raken even zo goed oververhit. Mijn mond is droog, de rest van me drijfnat, langs de kant van de weg pis ik ondanks het vele drinken een paar theekleurige druppels. Ik loop regelmatig, Jur fietst wel alles, maar is dan nauwelijks sneller. In Mzuzu zelf net iets meer afdalen dan klimmen, dus we schieten eindelijk een beetje op. We trekken vaak veel bekijks pauze tijdens de klim Bijna bij het guesthouse aangekomen komen we ons eerste stoplicht tegen. Terwijl we staan te wachten, komt opeens de auto voor ons achteruit zetten. Blijkbaar ziet ie ons niet, hij komt rakelings langs me heen en rijdt Jur met fiets en al omver. Ik gil dat ie moet stoppen, Jur staat gelukkig snel op, en bonzend op de auto maken we de schaapachtig kijkende inzittenden duidelijk dat ze weer naar voren moeten, want Jurjan’s fiets ligt klem onder de bumper. Ze rijden vrij woest weer naar voren en tikken daar mij ook nog even mee omver. Ondertussen stroomt een woedende menigte ons te hulp, sorry tegen ons roepend, alsof zij er wat aan kunnen doen. Gelukkig komen wij er met schrik vanaf, niks kapot aan ons of aan de fietsen, de schaafwond op Jurs knie waar een bezorgde man op wijst is al weer een paar dagen oud van een onhandige schuiver van het type eigen schuld. De snel weggereden automobilist heeft echter flinke schade aan zijn bumper. Daar kan ik niet mee zitten. We stellen de mensen om ons heen gerust en fietsen snel verder naar het guesthouse, waar een goedkope kamer en een – helaas ijskoude – douche ons verwelkomen. De guesthouse blijkt van de kerk te zijn en ze schenken geen alcohol. We besluiten maar eens elders kijken of we eten met een biertje kunnen regelen. De meeste restaurantjes zijn echter dicht op zondag en de soort van snackbar waar we terecht komen heeft ook al geen bier. Teruglopend naar het guesthouse is het best donker langs de weg, gaten in de weg zijn regelmatig nauwelijks te zien. lees verder: dag 11 Dit delen:Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)