dag 18

datumMaandag 05-09-2022
van/naarStoford-Ridge
km fietsen76 km
verblijfRidge Farm (50°40′47.56″N 02°05′19.31″W)

Een vochtige nacht

Gisteren hadden we nog weer gezocht naar een beetje vlak stuk om de tent neer te zetten op de rondlopende heuvel. De vlakkere stukjes zijn echter zeer duidelijk gericht op campers met een oncomfortabel rooster in de grond. Het beste tent-plekje hobbelt weer genadeloos. Maar met een niet al te vol geblazen bed om wat hobbels op te vangen, een extra shirt in mijn van kleding gemaakte kussen en een zoektocht naar een houdbare houding slaap ik toch beter dan de vorige nacht.

Het is nog even gedoe als het serieus gaat regenen: de tent is al een paar jaar aan vervanging toe en de regen waait door de stevige wind bij een ventilatie-gat naar binnen. Jur merkt het omdat ie natte voeten krijgt. Aangezien alle ritsen daar nauwelijks gebruikt worden, lopen ze voor geen meter, maar na wat geworstel en de vloer dweilen kunnen we gelukkig probleemloos weer verder slapen.

Opgeklaard

Vanochtend schijnt de zon volop de tent binnen vanuit een schoon geregende lucht. Betere nachtrust, beter wakker worden en mijn humeur is vandaag dan ook stukken beter. We weten ook dat we deze keer een leuk aantal campings op geschikte afstanden als optie hebben, wat enorm bijdraagt aan hoe ik op de fiets stap.

Het wordt even iets minder als we ergens komen en niet verder mogen omdat ze met het pad bezig zijn. Niet alleen mogen we niet verder, we moeten weer 3km terug. De omleiding op tijd aangeven is blijkbaar moeilijk en er is geen alternatieve route vanaf het punt waar de werkzaamheden beginnen.

Schuif open

Natuurlijk is dit ook nog eens het moment dat het begint te regenen. En niet van dat subtiele, maar gewoon schuif open. We trekken de regenjassen aan, maar voordat we doorhebben dat de regenbroeken misschien ook wel handig zouden zijn, zijn de broeken al zo nat dat het geen zin meer heeft.

Ach, het is gelukkig niet koud en mijn humeur blijft zowaar overeind. Na een uur regenen lijkt het wat te minderen en lijken we zelfs iets op te drogen. We zijn bijna in Dorchester, op een mooi lunch-tijdtip, als de timing ons nog even dwarszit. De schuif gaat nu echt open en er blijft niet veel droogs over. We duiken het eerste plekje in waar we wat te eten kunnen krijgen en dat is gelukkig een goeie gok. Een vreselijk leuk plekje gerund door een leuke, praatgrage Poolse dame.

Als we voldaan en marginaal minder nat weet buiten komen, is het zowaar droog. Met af en toe een schuchter zonnetje fietsen we de vrij makkelijke en redelijk relaxte route verder. De gevonden hoeveelheid campings werkt nog niet helemaal zoals we dachten, sorry geen douche en wc-blok, de volgende niemand aanwezig en telefonisch geen gehoor, dan een met alleen caravans, maar Ridge Farm heeft zowaar een bemande receptie en een mooi vlak veld.

Nat & natter

’s Avonds gaat het weer regenen en nog harder regenen. 80dB op het tentdoek is niet ons grootste probleem. Ook Engeland heeft deze zomer last gehad van droogte. Je ziet het niet erg, het voelt regelmatig of we door een jungle fietsen. Maar je ziet het aan de campings: de grasvelden zijn kurkdroog, de bodem is hard ingeklonken. Als het dan regent, kan het water niet weg. Het duurt dan ook niet lang voordat het water de tent inloopt. Gelukkig zijn de fietstassen waterdicht, maar hoelang dat goed gaat als ze echt in een plas water staan weet ik niet… we pakken in wat we in kunnen pakken en stapelen alles zo goed mogelijk op op een zo hoog mogelijk stukje.

Onze matjes in de binnentent kunnen wel wat hebben, dus we zitten op onze matjes-stoeltjes met onze slaapzakken op schoot, met de handdoeken maken we de boel droog waar het door de ondergrond heen slaat. Gelukkig neemt de regen af als we willen gaan slapen en gelukkig loopt langzaam maar zeker ons binnen-tents meertje weer leeg.

lees verder: dag 19