dag 25

datum ma 01-10-2012
van – naar Antananarivo
verblijf Hotel Isoraka

Een dag zonder foto’s en  verhalen….

dag 26

datum ma 02-10-2012
van – naar Antananarivo
verblijf Hotel Isoraka

Ambohimanga

Gisteren troffen we een plezierige taxichauffeur. Een man die plezierig rijdt en zijn auto is uiteraard wel oud, maar voelt in ieder geval niet  alsof ie bij de eerste de beste hobbel uit elkaar zal vallen. Dus we hebben met hem afgesproken dat hij ons vandaag naar Ambohimanga brengt en ook weer zorgt dat we weer terugkomen. Ambohimanga is een oude Rova (ommuurde koninklijke stad) op één van de heuvels rond Antananarivo. We mogen op veel plekken niet fotograferen, maar krijgen een interessante toer van een jonge vrouw.

Daarna kunnen we nog wat rondlopen in de tuinen rondom. Het uitzicht vanaf de heuvel is prachtig en een rondlopende tuinman wijst ons nog op wat beestjes.

Een vreemde verjaardag

Als we vandaag gevraagd worden om weer een paar dagen verblijf in ons hotel te betalen gaan we dagen tellen. Oh…. het is de 2e vandaag! Jurjan is jarig, en we zijn het allebei echt helemaal vergeten. Dat maakt het al een vreemde verjaardag, maar wat het nog vreemder – en minder leuk – maakt, is dat we een groot deel van de middag op het politiebureau doorbrengen.

Als we namelijk voor de zoveelste keer door de stad en over markten dwalen wordt Jurjan’s portemonnee gestolen. Hij denkt te merken dat ie gerold wordt, maar de man die hij stopt heeft de portemonnee niet. Of de verkeerde, of hij heeft het snel doorgegeven aan een ander. En daar waar ik een portemonneetje met klein geld bij de hand heb en mijn pasjes en dergelijke ver weggestopt heb, is Jurjan nu dus redelijk wat geld en zijn creditkaart en pinpas e.d. kwijt. Leermomentje!

Dus: bellen met instanties en een bezoek aan het politiebureau. De politie geeft al aan dat ze niet verwachten iets voor ons te kunnen doen, maar we hebben de aangifte wel nodig voor de verzekering. We worden uitermate keurig en vriendelijk geholpen en dan maar weer kijken of we de weg terug naar ons hotel weer kunnen vinden.

Een hond op straat besluit dat ie ons leuk vindt en loopt met ons mee. We proberen hem terug te sturen, maar meer aandacht is blijkbaar alleen maar leuk. Hij volgt en volgt. In een winkeltje proberen we uit te leggen wat er aan de hand is, en hopen dat zij weten van wie de hond is. Zij kunnen verder ook niet helpen en het enige wat we kunnen verzinnen is snel in een taxi stappen zodat ie niet nog verder van huis raakt.

 

lees verder: dag 27 en 28