dag 6

Ialatsara of Lalatsara?

Vandaag naar Lemur Forest Camp Ialatsara een stukje ten noorden van Ambohimahasoa. Niet te vinden op google maps tot je zoekt op Lalatsara i.p.v. Ialatsara… Beide namen lijken in artikelen gebruikt te worden, maar ik houd het toch maar bij Ialatsara, dat is hoe ik het me herinner.

We genieten vreselijk van het fietsen hier, maar ik kijk toch ook wel uit naar het zien van wat van de beestjes waarvoor je toch ook naar Madagascar komt. Ialatsara ligt echt niet te missen aan de route 7 die we nog steeds volgen. Onderweg verbazen we ons regelmatig over de enorme afstanden die de mensen hier te voet afleggen.

Bovenaan een klim staat een groepje jonge kinderen pok-pok (een soort kaapse kruisbes) te verkopen. Kilometers verwijderd van enig dorpje. Ze zijn wat opdringerig in hun verkooptechnieken en daarom kopen we niks. Achteraf wel jammer, want we komen de lekkere vruchtjes verder eigenlijk nauwelijks meer tegen.

Het uitzicht tijdens onze vroege start van de dag.

Langs de weg zie je erg veel mensen bakstenen maken.

Hard heuvel af op je handkar.

Pok-pok verkopertje langs de kant van de weg. Echt in de middle of nowhere, geen dorpje te bekennen.

Groepen kinderen willen graag op de foto.

Een avondwandeling

In Ialatsara boeken we een gids voor een wandeling. In ons leuke paalhutje hijsen we ons in onze charmante (not) anti-leech-sokken. Het ziet er echt niet uit, maar ergens hadden we gehoord dat dat een goed idee was. Als we onze gids op zijn sandalen zien voelen we ons wel een beetje suf. Ze blijken dan ook echt niet nodig te zijn. We gaan niet ver van het kamp, qua wandeling stelt het niet veel voor. We lopen op een breed en goed onderhouden pad en geen bloedzuiger in zicht.

Wel zien we diverse hele kleine kameleons en de super schattige muislemuren. Muislemuren zijn de kleinste lemuren, er zijn iets van 20 soorten muislemuren geloof ik en dit zijn niet de allerkleinste, maar ze zijn wel heel mini. Die zijn waarom we in het donker op pad gaan. Aan de enorme ogen kun je zien dat dit nachtdieren zijn. Er zijn diverse voertafels neergezet waar de weeë lucht van overrijpe bananen de beestjes moeten lokken voor toeristen. Bij de eerste tafel zitten er geen, maar als we doorlopen naar de volgende plek zien we de zaklamp van de gids al gauw weerkaatsen in een paar grote ronde ogen. Ze schieten heen en weer tussen de bananen en hun veilige plekjes in de bomen.

De muislemuren zijn klein en heel snel. Zonder de voertafels zouden we ze niet gezien hebben, laat staan kunnen fotograferen.

De kameleonnetjes hier zijn zo klein dat we ze niet gezien zouden hebben zonder onze gids.

Zo’n mooie kleur groen.

Kleine kameleon, hele grote neus.

lees verder: dag 7