dag 11

Middenop de ingestorte brug staat de boosdoener nog. Brug en vrachtwagen zijn ondertussen een soort toeristische attractie.

Het is even flink klauteren van het ingestorte deel naar het deel dat nog staat, maar alles is nog boven water!

Iedereen die een bootje heeft probeert wat geld te verdienen door mensen en goederen over te zetten.

De ingestorte brug

Vandaag een rustdagje. We besluiten eerst maar eens richting de kust te gaan. Met de regenjassen aan, want het regent! We komen bij de brug over de Manakara rivier waarvan een groot deel ingestort is. Midden op het ingestorte deel staat de boosdoener nog: een veel te zware vrachtwagen die er echt niet over had gemogen. De brug is voor voetgangers nog enigszins bruikbaar, als je bereid bent om te klimmen tenminste. Op de heen weg hijsen wij ons omhoog aan een touw met wat extra hulp van de lokale bevolking. Aan de overkant parkeren we ons in een restaurantje aan de rivier en met een drankje en uitzicht op de brug en de vele bootjes wachten we tot het droog wordt.

Het strand

Na een lekker tijdje rustig zitten staren over de rivier, zoeken we toch echt het strand op. Het weer is bijgetrokken en het strand heeft iets magisch. Wij zijn toch meer gewend aan duinen en gras aan zee. Zo’n rij majestueuze bomen plat aan zee heeft iets heel bijzonders. Een paar jonge meisjes bedenkt dat het volgen van twee toeristen een goeie tijdsbesteding is. We voelen ons enigszins bekeken, maar het levert wel een fijne foto op!

Langs het strand staan behoorlijk grote koloniale huizen, maar een beetje vergane glorie is het wel! We genieten nog even van het leegdrinken en daarna opeten van een jonge kokosnoot en gaan maar weer eens terug naar het centrum.

Bomen langs het strand, prachtig!

Deze dames hebben ons een tijd achtervolgt.

De koloniale huizen zijn flink vervallen.

Jonge kokosnoten, een drankje en een hapje in één.

Terug steken we de rivier over in een bootje, waar we uiteraard toeristenprijzen voor betalen…

Een middagje voorbijtrekkende mensen kijken.

Een rustig middagje

Omhoog klauteren is één ding, maar ik zie mezelf nog niet naar beneden zakken van de brug met mijn hoogtevrees… Terug nemen we dus toch maar een bootje. Iedereen met een kano of ander bootje heeft zichzelf tot watertaxi gebombardeerd. Men vaart af en aan met bootjes vol mensen en goederen. Wij worden snel een bootje ingeladen, het is duidelijk dat we toeristen zijn en toeristen kun je toeristenprijzen rekenen, dus dat betekent inkomen! Voor ons gaat het niet om veel geld, maar dat we zwaar afgezet worden is wel duidelijk. Maar we krijgen wel extra goede service ervoor terug.

In het centrum parkeren we ons op een terrasje en vermaken ons die middag met het kijken naar voorbijtrekkende mensen. We zijn aan zee dus tijd om wat zeevoer te bestellen. Ik neem langoustines, maar krijg eigenlijk mijn bord niet leeg. Ik heb echt een probleem met mijn eetlust! Dat is wel lastig op een fietsvakantie, want je hebt dan je calorieën hard nodig!

lees verder: dag 12