dag 18 datum wo 31-07-2013 van – naar Bahía de Caráquez, San Sebastian Rainforest verblijf Hostal Los Islotes I weed help?? Passiebloem Bromelia Rare paddenstoeltjes Matapalo is een wurgficus die zijn gastheer niet best behandelt. Bromelia Regenwoud Vandaag maken we een trip in het regenwoud. Tijdens onze vorige reis zijn we in het oosten van Ecuador de jungle al in geweest, maar ook dicht bij de kust heb je dus regenwoud. San Sebastian Rainforest ligt in Machalilla National Park. Vreemd genoeg heb je daar met name droog regenwoud! Ecuador zit echter vol met kleine micro-klimaatjes, waardoor de biodiversiteit echt enorm is. We komen aan bij het dorpje waarvandaan we met de gids zullen vertrekken en er wordt ons gevraagd of we willen paardrijden of lopen. De meeste mensen schijnen te paard te gaan, maar ik ben niet zo’n held met paarden. Hoogtevrees-controlfreak-combi… Dus ik dring aan op wandelen. Dan kun je wel minder van het regenwoud door en dus minder zien, maar ach, met je ogen dichtgeknepen zie je nog minder. Ploeteren in de modder van San Sebastian Rainforest Wij krijgen allebei een paar regenlaarzen aan (gelukkig zijn er ook laarzen in Jurjan’s maat), ik klik mijn statief-wandelstok uit en we gaan op pad. En ik moet zeggen: ik ben blij met de laarzen. We wandelen bijna vijf uur door alleen maar modder! Ik denk dat zelfs mijn bergschoenen mijn voeten niet droog gehouden zouden hebben. En mijn hemel, wat is dat zwaar lopen, mijn knieën zijn er niet echt blij mee. Je voelt de gids gewoon denken: waarom zijn die idioten niet te paard gegaan. Maar goed, ik klaag en mopper wat, maar vermaak me ook vreselijk. We zwaaien op verzoek van de gids als Tarzan en Jane volkomen stupide aan een nep-liaan (een touw aan een boom waar ook echte lianen hangen). Maar we genieten van de mooie natuur en de verhalen van de gids, met name over de planten en bomen en waar ze allemaal voor gebruikt worden. Op de achtergrond horen we het geluid van apen, die we helaas niet te zien krijgen. Hoogtepunt is de enorme roofvogel die we te zien krijgen boven in een boom. Onze gids vertelt ons dat het een condor is, maar een zoektocht op Google doet mij denken dat hij de juiste Engelse naam niet wist en dus maar condor zei. Het lijkt mij achteraf een koningsgier te zijn. Nou zijn beide gieren dus heel raar is het ook niet. Rond half vier zijn we terug bij het dorpje en krijgen we een heerlijke traditionele lunch, waar we uitgehongerd op aanvallen. Het banjeren door de modder is behoorlijk zwaar voor de knieeën. Dit maakt het geploeter door de modder weer goed! Deze prachtige roofvogel zou volgens de gids een condor zijn. Als ik op Google kijk lijkt dat achteraf niet te kloppen. Als ik het goed heb is het een koningsgier. lees verder: dag 19 Dit delen:Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)