dag 8

North Harris is flink heuvelachtig

Zo hier en daar zou je het bijna bergachtig gaan noemen.

Maar ook als de heuvels weer wat afvlakken blijft het prachtig.

De Hebriden zijn zijn wat vreemd opgebouwd hier en daar. Zo zijn North en South Uist twee eilanden, maar er zit nog een eiland tussen (Benbecula). En bij Harris en Lewis verwacht je dus dat het twee eilanden zijn, maar dat is dus samen een eiland… en waar de grens precies ligt weet ik eigenlijk niet, maar vandaag fietsen we in beide.

Het Noorden van Harris is flink heuvelachtig en we hebben een redelijk lange tocht voor de boeg: grote doel van vandaag zijn de Callanish Standing Stones. Die stonden absoluut op onze planning, en bizar genoeg komen we ongepland tijdens de langste dag van het jaar daar aan. Lijkt ons eigenlijk wel heel bijzonder, dus we hopen daar ook te gaan kamperen. We hebben eerder van iemand dat er dan redelijk wat neo-hippies bij elkaar komen om de zonnewende te vieren.

Ze blijven me fascineren die oude steencirkels

Bij Callendish zijn verschillende groepen stenen, bij de kleinere groepen is het gelukkig wel rustig.

De grote steencirkel is niet alleen een cirkel, maar een soort kruis-patroon, met een soort weg naar de cirkel. Weer heel anders dan we elders gezien hebben.

Fotograferen is vandaag je zo positioneren dat de andere mensen net wegvallen achter de grote stenen. Gelukkig zijn de stenen lekker groot.

Daar aangekomen zijn de stenen echt prachtig, maar de sfeer was eigenlijk alleen maar irritant. De feestvierders hadden het hele terrein overgenomen en waren er duidelijk alleen om feest te vieren, bier te zuipen in de tombe tussen de stenen, zonder ook maar enigszins rekening te houden met andere bezoekers. En oh, wat klink ik nu als een grumpy old lady! Als ik de foto’s nu terugzie, lijkt het allemaal wel erg mee te vallen, maar we hebben dan ook ernstig gekaderd en getimed om de ergernissen er uit te filteren.

Maar goed, het stoorde ons allebei, en de sfeer was niet wat we er van hoopten. Het was voor ons uiteindelijk de reden om toch verder te fietsen naar de eerstvolgende camping. Daglicht genoeg nog tenslotte op deze langste dag van het jaar.

Wel jammer, het zou wel een hele mooie kampeerplek geweest zijn!

Het stukje fietsen daarna was gelukkig ook nog prachtig.

lees verder: dag 9