Dit verslag is nog in bewerking. Denk aan foto’s, kaartjes, kopjes, details, correcties en aanvullingen.

datumMaandag 16 september
van/naarYangsu-ri – Jocheon-ri
km fietsen89 km
verblijfCamp202
37°06′30.93″N 127°48′40.82″E


Mijn brein heeft de memo blijkbaar doorgekregen dat we in een andere tijdzone zitten. En ik slaap goed! Ik wordt uiteraard nog een paar keer wakker door een opvlieger waar de airco niet tegen opgewassen is, maar daarna val ik steeds weer snel in slaap.

De dag begint goed, we hebben regelmatig schaduw van bomen of zelfs van heerlijk koele tunneltjes. Het fietspad is relaxt en rustiger dan gisteren, de omgeving wordt mooier en ik heb het naar mijn zin.

Als de temperatuur’s middags begint op te lopen naar boven de 30 graden verdwijnt helaas ook onze schaduw. In de zon loopt de temperatuur zelfs op tot een graad of 40. Tel daar de hoge vochtigheidsgraad bij op en je weet dat het zweet aan alle kanten van ons afloopt en bij mij het drama begint te borrelen.

Het duurt niet lang voordat de afkoel-pauzes langer worden dan de stukken fietsen. Het ijs en de gekoelde drankjes zijn niet aan te slepen. Cafeetjes met airco of ventilator zijn er gelukkig redelijk wat, maar we zitten op een stuk met niet zo veel overnachtingsmogelijkheden. We vinden op de kaart een motel die op een behapbare afstand ligt en rede lijk op mijn tandvlees komen we aan. Bij de onbemande receprie hamgt echter een briefje. In het Koreaans, maar ik voel de bui al hangen. Met de vertaalapp scannen we het briefje, en ja hoor geen kamers meer vrij.

Ik stort bijna in, maar er zit niks anders op: verder fietsen. Het volgende hotel is zo’n 20km verder, iets eerder zit een camping en wie weet vinden we een plekje aan de rivier.

Dat laatste lukt niet, maar camp202 heeft nog 1 plekje vrij. Het is denk ik de duurste camping ooit, 60.000 win (zo’n €60) voor een paar vierkante meter grind waar je eigenlijk met goed fatsoen geen haring in krijgt. 1,5x zo duur als onze fijne hotelkamer van gisteren!

We betalen toch maar (cash, want creditcard kost nog eens 10% extra) want ik wil echt niet verder.
De dame van de camping is wel vreselijk aardig, we krijgen een flesje makgeolli (lekker!) als welkomsdrankje, ze leent ons een paar geschikte haringen en we mogen stoelen lenen waarop we kunnen genieten van het beste uitzicht tot nu toe, dat dan weer wel.

Ik neem heerlijk een koude douche, maar afdrogen schiet niet op: je wordt net zo snel weer zeiknat van het zweet. We improviseren een maaltijd en zijn zelf een maaltijd voor de lokale muggen.

Benieuwd hoe het vannacht slaapt zonder airco of andere verkoeling.

lees verder: dag 6