Dit verslag is nog in bewerking. Denk aan foto’s, kaartjes, kopjes, details, correcties en aanvullingen.

datum	Zondag 15 september
van/naar	Soeul – Yangsu-ri
km fietsen	51 km
verblijf	블루힐파크(여관) (Blue Hill Hotel)

Mijn lichaam is best bereid om mee te doen met de Koreaanse tijdzone, maar mijn brein zegt: bekijk het, dit is prime time, tijd om creatief van de hak op de tak te springen. Slapen? Dat doe je maar op een ander tijdstip. Pas om een uur of 3 val ik in slaap.

Dus met jetlag, een kater en slaaptekort stap ik op de fiets, om mijn best te gaan doen een zonnesteek aan het rijtje toe te voegen.

We doen er bijna 2 uur over om bij de Han rivier te komen. Mocht iemand ooit onze gpx tracks gebruiken, dan zou ik willen aanraden om voor dat stuk zelf op zoek te gaan naar een betere route. Het eerste stuk wat we zelf hebben uitgezocht was wel op erg drukke wegen, maar uiteindelijk goed te doen. Als we vervolgens een stuk route van iemand anders volgen richting de rivier nemen we kleinere weggetjes, maar die gaan heftig op en neer en nemen zelfs een lange steile trap naar beneden. We zien vanaf daar geen andere optie en drukken de handremmen maar stevig in. Een deel van de trap heeft wel een helling voor de fiets, maar die is steil en voor ons aan de verkeerde kant. We benutten ’m wel waar mogelijk en stuiteren waar er geen helling is. Al heel snel komt een hele lieve Koreaanse dame me helpen, geen idee of ze nou veel doet, maar het voelt wel veilig dat er iemand is om me te helpen mocht de fiets me ontsnappen. Eindelijk beneden aangekomen loopt het zweet letterlijk in straaltjes van ons af. Ik ben al op en we hebben nog maar een paar kilometer gedaan.

We zijn echt blij als het duidelijk is dat we het cross country bicycle path bereikt hebben. Tijd en plek voor onze eerste pauze van de dag, ook al hebben we er pas 12 km op zitten!

Het is druk op het fietspad, het is weekend en ook nog eens het weekend voor Chuseok, of Koreaans Thanksgiving.
We zien dat lang niet iedereen hier een helm draagt en we besluiten de onze achterop te binden en te vervangen door pet of buff tegen de zon.
Het pad loopt langs de rivier en is redelijk vlak, maar de klimmetjes die er af en toe zijn, zijn best pittig met bepakte fietsen in de volle zon. Er staat gelukkig een windje, maar helaas hebben we ‘m tegen.
Ik voel me een dweil, ik ga voor geen meter. Om de paar kilometer wil ik een pauze in de schaduw. Opschieten doet het zo dus niet.

Tijdens een van die pauzes krijgen we heerlijke rice cakes, traditionele lekkernij voor Chuseok, van een Koreaanse dame die ook in de schaduw pauzeert. Ze wacht op haar man, zij vind het toch echt te warm om te fietsen. Het is blijkbaar ongebruikelijk warm voor de tijd van het jaar.

Als we wat afkoelen met een ijsje in een café met airco besluiten we er maar een korte dag van te maken. Online vind ik een fietsvriendelijk betaalbaar hotelletje niet ver van de route.
De eigenaar spreekt eigenlijk geen engels, maar met een paar woorden lukt het ons een kamer voor ons te bemachtigen en een plek binnen voor de fietsen.

Ik neem een koude douche en koel verder af bij de airco. We vallen allebei ‘s middags eigenlijk al in slaap. Als dat maar niet ten koste gaat van de nacht…

We doen wat boodschappen en zijn blij een supermarkt te treffen waar ze echt eten verkopen. Wij kopen er alleen wat beleg, maar het doet me goed te zien dat het wel degelijk mogelijk is om verse groenten en fruit te kopen en niet alleen koekjes, snoepjes en pot noodles.

‘s Avonds prikken we een restaurantje gebaseerd op wat er lekker uitziet op de foto’s in recensies. Daar moeten we het doen met een Koreaanse kaart, maar de foto vertaal app doet wonderen en we kiezen iets wat wel lekker klinkt. Voor nog geen €13 per persoon wordt de hele tafel volgezet met gerechtjes en bijgerechtjes. De bediening vertrouwt blijkbaar niet dat die rare toeristen zich zelf kunnen redden, dus we hebben onze eigen privé chef die het barbecuen voor ons doet.
Mijn hemel wat een lekker eten!!!
Het belooft weer een zeer smakelijke vakantie te worden.

Mijn lijf wil vandaag weer vroeg slapen. Hopelijk werkt mijn brein vannacht wat beter mee.

lees verder: dag 5