dag 10

datum	Zondag 31-12-2023
van/naar	Narvik
verblijf	Scandic Narvik

Sneeuwschoenen

Vandaag hebben we op zich een rustige dag gepland met één activiteit. Voor vanmiddag hebben we een sneeuwschoen-wandeling geboekt. We worden echter gebeld of we i.p.v. om 13.00 om 16.30 willen gaan. Iets met kou en wind en een alternatieve wandeling waarbij we eerst met de kabelbaan omhoog gaan en dan de berg weer aflopen. Wij vinden het allemaal best, we hadden eigenlijk voor de vroege tocht gekozen want dan zou het in ieder geval een deel van de tijd nog licht zijn, maar verder maakt de tijd ons niet uit, tenslotte hebben we verder niets gepland.

We pakken ons goed in, want het is iets van -12°C, ongebruikelijk koud voor Narvik dat dankzij de Golfstroom behoorlijk mild weer heeft. En we verwachten dat het boven op de berg nog kouder is, maar daar blijkt het een paar graden warmer te zijn.
We zijn met nog 2 Nederlanders, die we deze vakantie al meerdere keren gezien hebben, zij hebben dan ook dezelfde reis geboekt bij Opreis blijkt.

Downhill

Ik vind het best spannend, veel downhill dus, nooit mijn sterkste kant en ik ben dan ook regelmatig de langzaamste als het wat steiler wordt. Dat vindt mijn ego niet leuk, maar dat moet dan maar.
Ik vind het bijzonder dat we het grootste deel van de tijd onze hoofdlampjes niet nodig hebben. Maan, sterren en sneeuw zorgen voor beter zicht dan ik had verwacht.
Meestal loopt het best makkelijk, maar zo af en toe zakje toch met je been door de sneeuw, tot aan je knie. Meestal is er weer uitkomen gelukkig heel makkelijk. Heel af en toe is mijn knie het er niet helemaal mee eens.
Als we naar beneden kijken zien we dat in Narvik al wat vroeg vuurwerk af gestoken wordt. Vanaf ons hoge punt ziet het eruit alsof de vuurpijlen nauwelijks van de grond af komen!

Met de billen diep in de sneeuw

Vrijwel op het eind, komen we bij een afdalinkje dat me eigenlijk gewoon te steil is. De twee dames voor me zijn er al bij gevallen en het laatste stuk op hun billen naar beneden gegleden. Mijn hoogtevrees doet zich gelden en ik bevries gewoon. De logische keuze is maar meteen op mijn billen en naar beneden glijden. Na wat ruzie tussen mijn sneeuwschoenen en een boompje dat in de weg staat, lukt dat uiteindelijk en ik glij als van een glijbaan naar beneden. Weinig gracieus maar giechelend eindig ik met mijn billen diep in de sneeuw en mijn voeten iets hoger voor mij. Door twee mensen word ik weer op mijn voeten gehesen, want alleen kom ik niet overeind.

Dan, na zo’n 2,5 uur lopen, is het opeens klaar. Jammer, ik had nog wel wat meer willen lopen, en helaas: weer geen noorderlicht. De gids had een heel vage groene baan ontwaard en de hoop was dat dat zich zou ontwikkelen, maar helaas.

Een karig oudjaardiner

Terug bij het hotel blijkt het restaurant aldaar helemaal volgeboekt, en de meeste restaurants in Narvik zijn dicht en wat wel open is, is ook helemaal vol.
We worden op een wachtlijst gezet, maar het ziet er naar uit dat onze oudejaarsmaaltijd gaat bestaan uit wat koekjes, crackers, thee en appelsap.
We hadden vanmiddag in de supermarkt ook al gekeken of er brood was, voor het geval dat dit zou gebeuren, maar dat was al uitverkocht…

Inderdaad worden we niet gebeld, en hebben we dus een karig eindejaarsmaal. We doen nog wel een drankje en zien dat het in het restaurant nog steeds een gekkenhuis is, waar niet te voldoen is aan alle bestellingen, klagende mensen die vinden dat ze te lang moeten wachten en dan half koud eten krijgen. We hebben hier 2 keer heerlijk gegeten, maar vanavond hebben ze het zwaar!

Vanaf de 16 etage is het best een leuk uitzicht op het vuurwerk (als het dan toch moet) en om half een is het alweer zalig stil. Ik denk dat het te koud is buiten! Of misschien zijn de Noren gewoon beschaafder dan Nederlanders wat betreft vuurwerk?

lees verder: dag 11