Een alternatief voor de fiets

Meestal fietsen we een enkele keer gaan we met auto of openbaar vervoer, maar wandelvakanties doen we gemiddeld gezien niet. Ik kan namelijk niet tegen bagage op mijn rug. Maar toen vrienden ons uitnodigden om een weekendje te gaan wandelen met ezels, realiseerde ik me dat je je bagage niet per se zelf hoeft te dragen… Het was niet alleen een oplossing voor een probleem, het was echt een cadeautje, een weekendje geluk! Wie weet gaan we dit wel eens vaker doen.

De Ezelboer waar we geweest zijn, zit net over de grens bij Nijmegen. Helaas konden we geen meerdaagse tocht doen, omdat eerdere campinggasten ‘vergaten’ om de ezelpoep op te ruimen, maar enkele kortere routes in de buurt waren ook geen straf: het ligt in een prachtige omgeving!

Daardoor hadden we niet veel bagage mee, hadden we makkelijk zelf kunnen dragen (zelfs ik) maar de ezels komen niet alleen mee als lastdier. Al binnen een paar minuten zijn het goeie vrienden van je geworden!

Socrates (links) ziet er in zijn ruiende wintervacht een beetje wollig uit. Goli is de grootste van de kudde, maar staat helemaal onderin de rangorde.

Nappie (Napoleon) met zijn prachtige gestreepte beentjes

Arminius is geloof ik de baas over de kudde

Kleine Pina kan met haar enorme buik wel een workout gebruiken en krijgt de eerste dag de bagage.

Alle kuddes die we tegenkomen, of het nu koeien, paarden of kippen zijn, ze willen allemaal met ons mee!

De ezels

Vijf ezels zijn er, en ze zijn allemaal leuk. Wij kregen Pina en Goli mee, Goli is kort voor Goliath en zij is echt ongeveer anderhalf keer zo groot als de andere ezeltjes! Schatjes zijn het, zeer knuffelbaar, uiteraard wel eigenwijs, maar zeker niet onhandelbaar. Af en toe wilde Pina niet, maar dan stormde Goli haar wel voorbij met haar lange benen en dan kwam ook Pina wel mee, je blijft tenslotte bij je kudde!

Je legt niet veel kilometers af per uur, tenzij je alleen Goli mee zou nemen, dan moet je bijna rennen! Maar op zaterdag hebben we 8 uur gelopen en op zondag 4 uur. En geloof me, dat voel je in de benen, daar gebruik je toch weer heel andere spieren voor dan met fietsen of dansen. Ook de armspieren hebben een workout gekregen, als Pina niet vooruit wilde, of als Goli bedacht dat ze wel weer kon gaan grazen als Pina niet hard genoeg doorliep.

Goli weghouden bij gras is een uitdaging

Tijdens de pauze houden de ezels de mensen uit hun tijdelijke kudde goed in de gaten.

Vooral in het bos loopt het heerlijk

Qua maat past Goli beter bij Jurjan dan Pina, Pina lijkt hier wel erg mini!

We hebben gehoord dat paarden soms bang zijn voor ezels. Deze groep was echter nieuwsgierig en enthousiast!

Een weekendje geluk

Maar de spieren die de grootste workout hebben gekregen waren die waarmee je lacht. Twee dagen lang hebben we met grote grijnzen op onze bek rond gelopen. wat een geweldige beesten zijn die ezels, wat een rust levert het op. Het leven wordt heel simpel als je maar hoeft te kiezen uit drie opties: ‘Kom!’, ‘Ho!’ en ‘Lekker!’ Of te wel: Lopen, stoppen en eten. Duidelijk zijn in wat je wilt levert betere resultaten op, goeie duidelijke keuzes maken en helder communiceren, het is net het echte leven.

Met grote vriendin Goli, een Grand Noire du Berry

Op het terrein van een voormalige meelfabriek heeft een poppenspeler ook een verzameling oude spullen waar we mogen kijken (al is hij er zelf niet)

‘Esel station’ – de poppenspeler is ingesteld op bezoek van de ezelboer

pauze op het prachtige terrein bij een voormalige meelfabriek