Een nieuwe reis in het vooruitzicht!

Na een aantal jaren buiten Europa was het plan eigenlijk om dit jaar wat dichter bij huis te blijven. Even niet vliegen, want dat is zo slecht voor het milieu en zo stressvol voor de fietsen en dus voor ons… We zaten dus te kijken naar plekken als Italië, Wales, of ergens in de Balkan. Prachtige plekken die al jaren op ons lijstje staan. Maar toen mailde Jurjan me tijdens werktijd een foto van Kirgizië en ik mailde terug: wanneer gaan we?

Ik kende het land eigenlijk alleen maar van naam, wist nog net waar het ongeveer zou moeten liggen, maar daar hield mijn kennis op. Maar een beetje googlen en we waren eigenlijk allebei verkocht. Geen enkel plan kon hier meer aan tippen. Na een paar weken gaven we het maar op om te zeggen: waarschijnlijk wordt het Kirgizië. Dit gaat het gewoon worden voor dit jaar.

Ondertussen zijn een kaart en reisboek gekocht, een aanpassing gedaan aan de fietsen zodat we nog makkelijker veel water mee kunnen nemen en ja ook de vliegtickets zijn geboekt!

… en Kazachstan

We hebben besloten om op Almaty in Kazachstan te vliegen in plaats van op Bishkek in Kirgizië, we pakken dus aan het begin en eind van de reis nog een paar dagen Kazachstan mee ook. De reden hiervoor was dat we allebei geen heel goede associaties hebben met Aeroflot, vooroordelen natuurlijk, want we hebben er zelf nog nooit mee gevlogen. Maar Lufthansa klonk voor ons een iets veiligere keuze. En we hadden meerdere blogs gezien van fietsers die inderdaad via Almaty gingen.

Inspiratie voor de route gaat maar weer eens komen van de toko op fietsvakantie. Er is al vaker gebleken dat hun smaak in reizen wel aansluit bij die van ons. Het is al weer wat jaartjes geleden dat zij er waren, dus er zal vast het een en ander veranderd zijn (in ieder geval wat betreft visa bijvoorbeeld). Maar we gaan dus starten en eindigen in Almaty en dan een beetje rond het Issyk Kul meer en kijken hoe we het gaan redden in de hoge bergen.

De hoogte in

We hebben de Pamir Highway overwogen, maar toch maar besloten dat dat waarschijnlijk toch te pittig gaat worden voor ons oude zakken. De makkelijkste reis gaat het sowieso niet worden. De wegen zijn slecht, wild kamperen zal niet zo luxe zijn als afgelopen jaar in Japan en het eten zal zeker niet zo goed zijn als in Japan (alhoewel ze lekker brood schijnen te hebben, dus dat is fijn).

En dan de hoogte. De bergen gingen afgelopen jaren eigenlijk best heel goed, maar we gaan nu waarschijnlijk nog wel wat hoger komen, gaat hoogteziekte een rol spelen? Het zal niet zo hoog zijn als we in Ecuador geweest zijn, maar ja daar hebben we alleen maar 1x bergaf gefietst (dat was geen fietsvakantie).

En dan is er nog die tunnel, de vreselijke tunnel door de Tor Ashuu op 3 km hoogte en 2,7km lang, smal en  zonder ventilatie. Niet veilig om door te fietsen dus. Er zijn mensen die het gedaan hebben, maar het is niet verantwoord. Ik heb niet zo’n zin in CO2 vergiftiging. Maar zien of we een lift kunnen regelen dus, want ik geloof dat de oorspronkelijke pas niet meer in gebruik is.

We kijken er naar uit!

Tja, je moet er wat voor over hebben, want wat we terug gaan krijgen zal de moeite waard zijn. We verwachten de prachtigste uitzichten (zoals bijvoorbeeld in de Skazka / Fairytale Canyon). En natuurlijk ontmoetingen met super vriendelijke mensen. Waar je waarschijnlijk alleen maar met handen en voeten mee kunt communiceren, want ons plan om wat Russisch te leren (wat een beetje de 2e taal schijnt te zijn) loopt nog voor geen meter.

Nog een paar maanden wachten…