2025 Baskenland

Weer niet op de fiets dit jaar, maar met de trein. Het was weer een bewogen jaar, deze keer ivm het overlijden van Jurjans vader.

Het lukt ons maar niet om grip te krijgen waar we dit jaar heel wilden, tot het kwartje viel dat we al vrij lang naar Baskenland wilden. Dat idee klikte. Het hoe dan met de fiets, leverde alleen stress op, en dat is nou net niet waar een vakantie voor bedoeld is. Wat gegoogle over de trein (met of zonder fietsen) leidde me naar interrail, de prijs viel mee en de mogelijkheden en vrijheid ervan trokken ons allebei aan. Fietsen thuislaten dan maar, wie weet huren we wel een keer fietsen voor een dagtocht, maar zo niet dan ook geen probleem. 

We plannen thuis de eerste anderhalve week t/m Bilbao, en houden de rest open: we gaan wel zien!

Als we vertrekken is mijn verslag van vorig kaar nog niet eens uitgewerkt. Wel hebben we alvast een idee voor volgend jaar! Dan pakken we als alles goed is wel weer de fiets.

Donderdag 29 mei 2025

Utrecht-Bordeaux 

Vlak voor we gaan is het nog even flink stressen. Twee markten en een hele grote zeefdrukopdracht in de laatste anderhalve week. De eerste markt zeggen we af want ik krijg een vervelende griep, ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst koorts heb gehad. De rest lukt gelukkig, maar ik ben blij wanneer we op donderdag rustig kunnen opstaan en lekker ontspannen met de trein reizen. 

Vol verbazing kijken we naar de enorme koffers die mensen meeslepen. Omdat we geen kampeer- en kookspullen meenemen hebben we allebei alleen een kleine rugzak en die bevat al een stuk meer kleren dan ik normaal meeneem. 

Het prijsverschil tussen de 2e klas en 1e klas interrail was maar klein, dus we hebben onszelf verwend! Het stuk Rotterdam-Parijs zijn de plekken voor Interrailers in de 1e klas helaas al op, vermoedelijk omdat het hemelvaartweekend wel een populair moment zal zijn voor mensen om naar Parijs te gaan. Maar Parijs-Bordeaux rijden we decadent. Ik blijf het wel enigszins genant vinden om 1e klas te reizen.

In Parijs denken we lekker Argentijnse empanadas te eten, maar ik denk dat de gemiddelde Argentijn na twee happen weer had buiten gestaan. Gelukkig zijn het biertje en de alfajores wel lekker. 

Het is vanavond overigens bloedheet in de trein en ik ben blij dat ik last minute mijn waaier nog in de tas heb gegooid, want het zweet loopt in straaltjes van mijn hoofd af. 

Langzaam maar zeker wordt het landschap glooiender en als het uitzicht nog niet duidelijk maakte dat we niet meer in Nederland zijn dan doet het snelle Franse gebrabbel van de omroepstem in de trein dat wel. Goed om te merken dat ik de Spaanse versie wel versta. Hopelijk kan ik me nog een beetje redden met mijn Spaans deze vakantie!

We komen redelijk laat in de avond aan, maar het is nog tegen de 30 graden, we zoeken nog even een cafeetje op, waar we op het terrasje nog wat kaarten met een lekker ipa-tje. 

Ons hotel zit plat naast het station, een kleine warme kamer, maar met een lekker bed en een fijn kussen. De airco doet niet zo veel, maar met een natte handdoek in mijn nek koel ik genoeg af om heerlijk in slaap te vallen. 

Vrijdag 30 mei

Bordeaux-San Sebastian / Donostia

Central Roomss

We halen heerlijke croissantjes en baguette bij een goeie bakker en een heel prima kaasje gewoon bij de aldi, wie heeft er een hotel ontbijt nodig in Frankrijk?

We zijn lekker op tijd bij de trein, we nemen de stoptrein naar Hendaye, want dan hoeven we geen stoelen te reserveren. 

We zien geen eerste klas, maar ploffen maar gelijk bij stoelen met een tafeltje ertussen, ook luxe. Hoe luxe blijkt wel als blijkt hoe bomvol de trein zit. Op het perron zien we stapels teleurgestelde mensen met en zonder fiets die niet meekunnen. 

Voor ons is de rit reuze ontspannen. De trein is een stuk koeler dan die van gister, we kabbelen rustig door een mooi groen landschap en af en toe valt mijn oog op wat bergen in de verte. 

In Hendaye komen we er achter dat de Euskotren (de trein in Baskenland) helaas niet meedoet aan de interrail! Duidelijk gevalletje jammerrr! Gelukkig zijn de treinkaartjes niet duur.

Wel duurt het even voordat het allemaal geregeld is en de trein rijdt voor onze neus weg. 

Gelukkig gaat ie 2x per uur en is het heerlijk weer. 

Eenmaal in de Euskotren snap ik het wat beter, het is meer een metro/sneltram dan een trein. Maar goed, zo gaan er dus wel wat treindagen wegvallen!

We hadden denk ik uiteindelijk beter de 8 dagen in een maand, dan de 15 dagen in 2 maanden kunnen kopen…

Ons hotel zit echt midden in het oude deel van de stad midden tussen de pintxos barretjes.

Het is maar goed dat er een driedubbele raamconstructie is, want de akoestiek maakt het gezellige gebabbel op de terrasjes oorverdovend. 

We struinen door de oude stad, langs de strandjes en de haven, genieten vast van een wijntje en het heerlijke weer. 

Als we ‘s avonds naar buiten gaan is het opeens flink afgekoeld en ik ga weer naar boven om een vestje te halen. Weer beneden is het opeens begonnen te regenen!

Geen zin on weer naar boven te gaan voor de jassen, dus we duiken redelijk snel een pintxos bar in. Onze hoge verwachtingen van het eten in Donostia worden helaas nog niet helemaal waargemaakt. Het is okee, maar niet wat we er van hoopten.

Als we weer buiten komen regent het nog maar heel licht en we gaan nog even op zoek naar een plekje waar we een stuk beroemde cheesecake kunnen krijgen. Dat gaat er wel goed in. 

Zaterdag 31 mei

San Sebastián / Donostia

Central Roomss

We worden pas redelijk laat weer wakker, er is vannacht een rolluik dicht gegaan tussen 2 van de raampartijen en het is dus nog goed donker. 

De weersverwachtingen zijn niet geweldig vandaag, dus we nemen onze regenjassen maar mee. 

En hoewel de hele dag flink grijs is, is het een aangename temperatuur en gelukkig blijft het droog!

We lopen naar de burcht, bovenop een flink steile heuvel. 

Als snel horen we applaus, als ik om me heen kijk waarom dan, snelt er eeen hardloper langs me heen. We gaan snel aan de kant, want er is blijkbaar een wedstrijd gaande.

De heuvel is echt lopend al best hard werken, ik moet er niet aan denken ‘m op te rennen!

De hele route gaan we af en toe even aan de kant en klappen maar even braaf als er weer een paar renners langskomen. Bij mij loopt het zweet op deze vochtige dag flink hard!

We vermaken ons diverse uren op de heuvel, bij de burcht en helemaal naar boven tot aan de kapel met het gigantische Jezusbeeld wat je van overal in de stad kunt zien. 

Het uitzicht over de zee, stad, en de achterliggende bergen is ondanks de bewolking toch de moeite waard. 

Begin van de middag komen we weer beneden aan en bezoeken we het aquarium. Blijft altijd lastig: hoe is het voor die dieren die er zitten? Ik heb geen idee. Maar ik geniet toch maar van de kinderlijke verwondering die de kwallen, zeepaardjes, octopus, anemonen, haaien, roggen en vele andere vissen oproepen. 

We dwalen nog maar wat meer door de stad en ploffen nog een paar uurtjes op bed om ons voor te bereiden op weer uit eten gaan.

Het leven van een vakantieganger is zwaar he?

We zoeken 2 opties uit voor het eten, we zijn niet verbaasd als de eerste vol zit op zaterdagavond. Dus zonder reserering gaat dat niet lukken de tweede, Arenales, kijkt even in de planning en heeft nog een kleine twee uur een tafeltje vrij. Dat doen we toch maar, en geen moment spijt. Heerlijk oranje wijntje en het soort eten waar we op gehoopt hadden. En als extra vele knipogen van de meneer die ons bedient.

Zondag 1 juni

Donostia-Zumaia 

Hotel Flysch

We zijn vannacht weer blij met de giga geluidsisolatie, want ondanks de zaterdagnacht herrie slaap ik als een blok. 

We slapen heerlijk uit, doen een luxe brunch en gaan op ons gemakkie naar het station. 

We hebben besloten een mugi-kaart te regelen, niet zozeer vanwege de korting, want de vraag is of we de aanschafwaarde van €5 eruit gaan halen, maar vanwege het gemak. 

Het is zoeken waar we zo’n ding kunnen kopen maar met wat vragen krijgen we het voor elkaar. 

De rit met de Euskotren van Donostia naar Zumaia is een heerlijk groene route waar we rustig doorheen boemelen. 

We arriveren in Zumaia eerder dan we kunnen inchecken. Dus als we doorhebben dat het nu laag water is, besluiten we dan maar vast met bagage door te lopen naar de flysch  waar ons hotel naar vernoemd is. 

Het uitzicht op de rotsformaties is echt waanzinnig! Dit stond hoog op mijn lijstje van dingen die ik wilde zien in Baskenland en het stelt niet teleur. 

Nadat we ingecheckt zijn en de bagage gedumpt hebben in onze gigagrote en megaluxe kamer, besluiten we dan ook nog een stuk te gaan lopen en meer van dit prachtigs te gaan kijken. 

Eigenlijk wilden we morgen een flink stuk gaan lopen, maar gezien de weersvoorspellingen is de 15km naar het volgende dorp waarschijnlijk geen goed plan.

We hebben vanwege het gewicht besloten de waterdichte wandelschoenen niet mee te nemen, en 4,5 uur door de regen met zompige voeten klinkt niet heel aanlokkelijk. 

Dus mogelijk gaan we gewoon morgen weer wat hier in de buurt lopen, geen straf, zo mooi is het hier. 

Maandag 2 juni

Zumaia

Hotel Flysch 

Vannacht en vanochtend vroeg heeft het flink geregend, we doen dus ook maar even rustig aan. 

Korte tochten in de buurt zijn gelijk wel heel kort, een boottocht klinkt leuk, maar dat lijkt pas vanaf juli te kunnen en een wandeling naar de touristen-info leidt naar een dichte deur op maandag. 

Het weerbericht lijkt overigens wat bijgetrokken, dus wandelen wordt wel weer wat aantrekkelijker. 

De route naar het westen van 15 km langs de kliffen durven we toch niet helemaal aan. 

We lopen dus maar even naar het zoutmoeras, dat val tegen, en lopen nog wat verder richting zee. We komen de GR tegen en denken: we kunnen ook de andere kant op naar het volgende dorp (en dan de euskotren  weer terug)

We kijken nog even op buienradar en die voorspelt al snel weer en grote plensregen, maar de buien kunnen ons ook zo maar missen!…We wagen het erop! Mochten we zeiknat regenen dan zijn we nu nog dichtbij Zumaia en keren we weer om. 

Het pad gaat behoorlijk steil om hoog en de bui volgt ons niet. Die blijf blijkbaar net tegen de heuvel hangen. 

We hebben goed gegokt en we lopen de 9km geheel zonder regen!

Helemaal droog blijven we niet, want ondanks de aangename wandel temperatuur is het flink zweten met hellinkjes van regelmatig rond de 30% (blij dat we ze niet hoeven fietsen).

Maar het pad is goed te lopen, hier en daar wat grote plassen ontwijken, maar vrijwel nergens is het glad. 

Op het stuk waar de GR samenvalt met de camino de Santiago komen we een hoop mensen tegen, maar zodra die routes spitsen en wij de GR blijven volgen komen we niemand meer tegen. 

Het uitzicht is niet zo spectaculair als de flysch in Zimaia, maar het is lieflijk ondanks de dreigende lucht en ontspannen ondanks het flinke klimmen.

Het zwaarst is het laatste stuk naar Zarautz met een afdaling over een antiek keienpad.

Het allerlaatste stukje pakken we toch de lift die het mogelijk maakt het laatste stukje afdaling over te slaan. 

Als we in Zarautz met een lekker drankje uit zitten te puffen op een terrasje begint het toch nog te regenen. Maar we zitten onder een luifel en het houdt weer op voor we naar de trein lopen. 

Goeie timing!

‘s Avonds eten we weer lekker met vooral de cheesecake a la minute, waar je een half uur op moet wachten, dus meer a la 30 minutes. 

Maar die was wel erg goed!

Dinsdag 3 juni

Zumaia – Bilbao

AirBnB

Weer een grijze dag, we staan rustig op en als we naar het station willen gaan zien we dat we de eerstvolgende niet gaan halen en degene daarna pas over een uur gaat. 

Mooi moment om nog weer even naar het strand te gaan waar we de flysch nog even bekijken, nu met hoog water. 

We spelen nog even met idee om vandaag eerst naar Deba te lopen om vanaf daar de trein verder naar Bilbao te nemen. Maar nu zou het met bagage zijn en dat houdt me toch tegen. 

Even later bedenken we dat 4 tot 5 uur lopen plus 2 uur trein ook geen optie is om op tijd in te checken. 

Dus toch maar helemaal met de trein en dan in Bilbao rustig aan. Daar regent het best wel, dus ook wel blij dat we nu niet een lange tocht aan het lopen zijn.

De AirBnB is helaas best wel een teleurstelling. We hadden in ons hoofd een privé appartementje te hebben. Maar we blijken niet goed gelezen te hebben. Het blijkt echter een hele kleine kamer met een klein bed, gedeelde badkamer en gebruik van de keuken. Maar nergens een plek om te zitten. Ja er is een ieniemini barretje in de keuken met twee barkrukken, maar die zijn zo extreem gammel dat ik er niet op durf te gaan zitten. 

Dat wordt toch met het ontbijt weer picknicken in bed vrees is. Alhoewel eten in de slaapkamers niet is toegestaan volgens de huisregels. 

Het was best duur en we zitten hier bijna een week. Ik voel me een beetje een verwend kreng maar ik heb m even flink zitten. Uiteindelijk hadden we toch beter voor een hotel kunnen gaan. 

Mijn humeur wordt wel weer beter als we maar gewoon een stuk gaan lopen en begin van de avond een bar vinden met de beste selectie aan pintxos tot nu toe. 

We herinneren ons vandaag ook opeens dat er hier veel cider gemaakt wordt, die blijkt lekker en ik denk de goedkoopste drink-optie. 

Woensdag 04 juni

Bilbao

Hoewel het bed klein is, is het wel comfortabel, dus we hebben hooguit wat ruzie over de centimeters, maar verder slaapt het goed. 

Als we buiten komen zien we voor het eerst in dagen de zon weer, net nu we vandaag een aardig binnenprogramma hebben. 

‘s Ochtends naar het fine art museum (het Gugenheim bewaren we nog even voor later deze week) en om twee uur gaan we verlaat mijn verjaardag vieren. Dat doen we zeer decadent in een sterrenrestaurant (Ola). 

De bediening is ietwat formeler dan wij het liefst hebben, maar het eten en drinken is echt heel erg goed. We hebben wel even gemeld geen foie gras voor ons, dat gaat me toch echt te ver. 

Blijft raar om zo de hele middag te eten en te drinken, en het avondeten slaan we eigenlijk maar over. 

We rusten een paar uurtjes in het hotel, en dat is wanneer de regen weer plonst! Goeie timing!

We hadden gezien dat er vanavond een lindy hop / swing feestje is in Bilbao en het blijkt op maar 10 minuten van het hotel. De 6 glazen wijn van vanmiddag zijn weer genoeg uitgewerkt om ons op de dansvloer te wagen. En daar waar mijn voeten erg zeer doen van al het lopen, gaat het dansen nog wel. Gelukkig maar want we worden door veel mensen te dansen gevraagd. Dat doet een mens welkom voelen!

Donderdag 5 juni

Bilbao

Vandaag prachtig zonnig weer. Dat is weer even wennen. We nemen de kabelbaantrein de berg op en gaan lopen. Niet op ons best voorbereid: onnodig regenjassen mee en geen zonnebrand. Ook wat weinig water voor zul warm weer maar gelukkig staan er hier langs de paden regelmatig waterpunten. 

De paden gaan weer steil omhoog (zweten!) en vooral steil omlaag. 

Met vrij losse gravel is dat af en toe spannend voor angsthazen als ik, klipgeit Jurjan het natuurlijk nergens last van. 

Als we het laatste stuk de stad weer in gaan, moet dat via een heel smal paadje. Dat ziet er modderig uit dus ik vrees glijpartijen naar beneden. Maar de modder valt reuze mee en dit stuk pad gaat een stuk minder steil, dus alleen maar leuk. 

‘s Avonds denken we eens zo’n dagmenu ergens te gaan doen, 3 gangen voor een zeer schappelijke prijs. Even niet bij nagedacht dat dat dus lunchmenu’s zijn. Dat zijn we in Nederland zo niet gewend. 

Dan maar weer wat tapas (raciones) en die zijn erg lekker, alleen wat grotere porties dan we verwachten. Jur heeft toch nog zijn zinnen gezet op een kaasplankje en als dat een kaasplank van jewelste blijkt te zijn, pak ik een deel maar in voor morgen bij het ontbijt. 

Vrijdag 6 juni

Bilbao

Vandaag het Guggenheim. Ik ben er nog niet over uit of ik het gebouw zelf mooi vind, interessant is het in ieder geval wel. 

Binnen valt er genoeg te genieten, vooral La materia del tiempo, een aantal gigantische stalen objecten/ruimtes maken indruk op me. 

Vanavond nog een keertje swing dansen, deze keer in het oude deel van de stad. 

Een aantal dezelfde mensen als woensdag, waarvan een oudere mevrouw ons meteen om de nek vliegt, helemaal blij dat we er weer zijn en ze vind het jammer dat we maandag weer weg gaan. 

Het geluid is bar slecht en er wordt heel hard gepraat, dus het is lastig dansen af en toe. Maar vanavond ook fijn wat nummers blues! Ook al zijn wij een van de weinigen die blues dansen. 

Zaterdag 7 juni

Bilbao

Vandaag de stad maar eens uit, we nemen de metro naar Sopela.

Halverwege stappen we even uit in Getxo om de zweefbrug te bekijken. 

Die term moesten we even opzoeken, ik kwam niet veel verder dan verzonnen termen als kabelbaanbrug of hangpont of zo. 

Indrukwekkend gevaarte. We doen geen overtocht, die ziet er verder niet heel spannend uit en dan moeten we heen en terug, vielt wat nutteloos.

Je kunt echter ook helemaal bovenop het gigantisch hoge gevaarte over de voetbrug lopen. 

Ik heb geen zin om daar 10€ voor te betalen om er zeer waarschijnlijk achter te komen dat ik het met name doodeng vind. Dus stuur ik Jurjan alleen naar boven. Die heeft ten slotte absoluut geen hoogtevrees. 

Vanaf Sopela lopen we een kleine 10km van een GR route tot aan Plentzia. Afwisseld, met prachtige uitzichten, leuke paadje, meestal redelijk goed begaanbaar maar af en toe bijna niet door te komen omdat ze bijna dichtgegroeid zijn met prikkelige struiken of soms zien ze eruit alsof erdoor heftige regen hele stukken zijn weggeslagen. 

De eerste helft is het behoorlijk druk op het pad, de tweede helft komen we bijna niemand meer tegen. Dat is ook het minder goed begaanbare pad, maar daardoor misschien ook wel het leukere stuk. 

We hebben weer reuze mazzel met het weer; weer droog maar ook niet te veel zon (want het is evenzogoed best zweten) en regelmatig een lekker verkoelend windje vanaf zee. 

Als we om een uur of vijf aankomen bij de metro doen we eerst nog even een lekker koel drankje aan de andere kant van de brug, de keuken in het cafeetje is helaas dicht, maar een zakje chips en een grote bak heerlijke olijven doen het ook goed. 

‘S Avonds kiezen we een keer voor niet baskisch eten, we gaan voor een napolitaans pizzaatje. Nou laat dat tje maar weg, de gigantische pizza’s hangen aan alle kanten over het bord heen. 

Er is vandaag blijkbaar een autoshow in Bilbao en gedurende ons eten rijden er continue vintage, klassieke en anderszinds bijzondere auto’s en enkele motoren en dergelijke langs. Ik ben geen auto mens, maar dit is wel grappig, vooral omdat het extreem divers is. Van jaren 30 auto’s tot japanse auto’s met giga spoiler, van vespa tot brandweerauto. 

Zondag 8 juni

Bilboa

Onze laatste dag in Bilboa. Ik denk dat we een of twee dagen minder hier hadden kunnen boeken maar aan de andere kant vermaken we ons toch ook best wel. 

Vandaag niet heel veel plannen maar er is vanmiddag salsa dansen buiten op straat. 

Maar als we onze luxe ontbijtboodschappen mee naar de airbnb nemen wil de voordeur niet meer dicht. 

We proberen op allerlei manieren de eigenaar te bereiken, inclusief het noodgevallennummer van iemand die alleen Spaans spreekt. 

Het duurt echter heel lang voor we een van beiden te pakken krijgen en leg dan de situatie maar eens uit in het Spaaans over de telefoon. 

Ik spreek best een beetje Spaans maar dit is een beetje een technisch verhaal. 

Ze belooft te komen maar dat duurt nog wel een half uur. Balen want we hadden ondertussen al weg willen zijn. 

Gelukkig belt even later de eigenaar ook nog en die weet ons telefonisch te helpen, er moeten nieuwe batterijen in het systeem. 

Hoera het lukt en er is nog wel tijd om te gaan dansen. 

Helaas heb ik de verkeerde markt in mijn hoofd dus nemen we eerst de metro de verkeerde kant op!

We rijden toch nog maar terug ook al is er dan nog maar een half uurtje te dansen, of 45 minuten want het loopt gelukkig iets uit. 

Onze salsa en bachata is wel wat roestig! Maar we vermaken ons toch wel. Wel valt weer op dat je met salsa minder makkelijk ‘erbij hoort’ dan met de swing dansen. 

We zijn nu overigens weer in de buurt van de zweefbrug, alhoewel net aan de andere kant dan gisteren. Als we dat van te voren geweten hadden waren we daar gisteren niet speciaal voor uit de metro gegaan. 

Maar ach, wel weer leuk net een anders stuk Bilbao. We lopen een heel stuk langs de rivier en klimmen weer naar boven naar een ander meteostation en weer naar beneden omdat ik denk dat we verkeerd zitten en weer maar boven omdat we toch goed zaten. 

Zucht, lekker handig! Op deze weg zitten overigens op hele random stukken opeens van die banden zoals op vliegvelden (alleen dan heuvelop). Ik begon net een beetje gewond te raken aan de openbare liften, maar dit had ik nog niet eerder gezien. 

We eten een tweede dag achter elkaar niet baskisch en gaan voor mexicaanse (geen texmex) taco’s. Yummie!