Japanners op de fiets

Japanners fietsen best veel. We zijn in meer landen geweest met veel fietsers en vaak is dan de fiets het voertuig voor arme mensen. Zodra ze iets meer geld hebben kopen ze een motor of een auto. Wij worden dan verbaasd aangekeken, want wat doen die toeristen nou op een fiets?

Maar Japanners fietsen iets meer zoals wij dat in Nederland doen. Omdat het handig is, omdat je je door een stad sneller op de fiets verplaatst dan in een auto. Even snel een boodschap doen, kinderen van school halen etc. De typische fiets hiervoor in Japan is een ‘mama-fiets’ met mandje voorop. Alhoewel: in mijn optiek zijn het vaak meer kinderfietsen: de Japanners zijn veelal klein. Zo klein dat mijn ‘small’ frame voor de meesten hier al aan de grote kant zou zijn.

Naast de stadsfietsers heb je ook wel wat mountainbikers en vooral racefietsers. Die kom je dan met name in het weekend tegen, zodat we op doordeweekse dagen buiten de steden weinig fietsers zagen. Maar er zijn ook Japanners die echt Japan rondfietsen. We zijn er diverse tegengekomen. Sommigen daarvan waren Japan wel 3x rond gefietst!

Oversteken bij zebrapaden moet je eigenlijk lopend doen. Daar braken wij de regels net zo hard als de Japanners zelf.

Zelfs als duidelijk aangegeven was waar je moest fietsen, wisten nog veel fietsers op de verkeerde plek te fietsen.

Anarchie op de fiets

Iedere keer viel ons weer op hoe georganiseerd Japanners zijn. Keurig in rijtjes voor de trein, voordringen is er niet bij. Schoenen doe je uit zodra je een opstapje op gaat in een huis. Er zijn allerlei gedragsregeltjes waar iedereen zich aan houdt… Maar al die beschaving gaat de deur uit zodra ze op de fiets stappen.

In één van onze Airbnb’s lag een papiertje met regels voor fietsen in Japan. De verhuurster bood ook twee fietsen ter gebruik aan en wilde uitleggen hoe het hoort. De meeste van die regels zijn voor ons super logisch: aan de juiste kant van de weg rijden (links), niet op de stoep rijden (tenzij specifiek aangegeven dat het ook voor fietsers is), stoppen voor het rode licht, etc. Enkele andere zijn voor ons iets minder voor de hand liggend: niet met z’n tweeën op een fiets, niet met een paraplu fietsen en zo. De enige van deze regels waar men zich aan leek te houden is het niet met z’n tweeën op één fiets. En voor de paraplu hadden ze een oplossing: in een standaardje op het stuur.

Vreemd genoeg heb ik geen problemen gezien die ontstonden door de fietsers. Waarschijnlijk omdat iedereen wel rekening met elkaar houdt, op elkaar let, niet snel boos wordt (of dat in ieder geval niet toont), totaal niet agressief rijdt. We hebben bijna geen toeterende auto’s gehoord, geen mensen gezien die elkaar uitmaken voor rotte vis, geen opgestoken middelvingers.

Fietspadproblemen

Dat geslinger om voetgangers en andere fietsers heen was wel een reden om de gemengde fiets-wandelpaden regelmatig toch in te wisselen voor de weg. Maar zeker niet de belangrijkste reden. Soms waren de paden echt heel goed, soms waren ze echt een uitkomst (vooral in tunnels), maar regelmatig waren ze ook dramatisch slecht. En je wist nooit wanneer je mooie, gladde, brede fietspad om zou slaan in één van het andere soort.

Typische fietspadproblemen die je tegen kunt komen in Japan:

• Het fietspad wordt smaller en smaller en opeens is het zo smal dat je met je fiets met bepakking niet meer tussen de vangrails past. Als je het niet aan ziet komen, is je enige optie achteruit manoeuvreren om weer uit de fuik te komen en een opening in de vangrail te vinden waar je de weg weer op kunt.
• Het fietspad wisselt van de linkerkant van de weg naar de rechterkant en weer terug enzovoort. Fijner dan de drukke weg steeds maar weer over te steken is om dan maar op de weg te gaan fietsen.
• Van het ene op het andere moment verandert het redelijk tot goede asfalt in een hobbelpad van gras en struiken die dwars door het asfalt heen groeien.
• Fietspaden liggen vaak op een andere hoogte dan de weg. Op het moment dat daar opeens stapels uitritten op de weg uitkomen krijg je dus continue op- en afritten. En vaak geen fijne. De hobbels zijn hard en fietsonvriendelijk.

Misschien vraag je je af: maar jullie hebben ook gefietst op plekken als Patagonië en Malawi, waar zeur je over? Klopt, daar waren uiteraard veel slechtere wegen. Maar het heeft ook te maken met je verwachtingen.

Een duidelijk voorbeeld van een enigszins begroeid fietspad.

Dit is zo’n moment dat je toch maar weer op de weg gaat fietsen. Het fietspad is behoorlijk smal en de kans bestaat dat ie nog smaller wordt. En dan zit je met zo’n vangrail.

Met dit fietspad was op zich niets mis… behalve dan dat ie een paar honderd meter verderop in the middle of nowhere opeens ophield. We konden dus weer een paar kilometer terug fietsen in de stromende regen.

Fietsen op de weg

Dus rijden we vaak toch maar weer op de weg, ook al is er dus een fietspad. Net als de meeste mountainbikers en racefietsers overigens. De Japanse automobilisten zijn het wel gewend, rijden keurig om je heen en rijden gemiddeld gezien niet te hard. De meeste grotere wegen (niet de express-wegen natuurlijk) hebben een maximum snelheid van 40 of 50 km. Toen we een keer gewaarschuwd werden dat iets een ‘high speed road’ was, bleek de maximum snelheid toch weer 50km/uur te zijn.

Waar we even aan moesten wennen is dat oranje nog doorrijden lijkt te betekenen en dat ze enkele seconden voor het licht groen wordt al gaan rijden. Maar als je daar rekening mee houdt dan is fietsen op redelijk grote wegen goed te doen. Het is nog steeds niet mijn hobby, maar als het dan toch moet, dan maar in Japan…

Geweldige fietspaden

Naast de dramatische fietspaden zijn we ook een aantal fantastische fietspaden / -routes tegengekomen.

De eerste die in gedachten boven komt is de Shimanami Kaido. Nergens zijn we zoveel recreatieve fietsers tegengekomen als daar! Een route over een reeks kleinere eilandjes, verbonden door bruggen. De fietsroute gaat over fietspaden en kleinere wegen, komt alleen met de grotere wegen samen op de ruggen. En daar is een prachtig fietspad op aangelegd met af en toe waanzinnige opritten. We hebben helaas niet de hele 70km gedaan, omdat we via konijneneiland zijn gegaan.

Verder waren we ook zeer dankbaar voor verschillende fietspaden langs rivieren. Bijvoorbeeld Kyoto in en uit, de laatste twee dagen richting Tokyo en het allerlaatste stukje naar het vliegveld. Er waren er nog meer, heel mooi langs zee of door bossen, of heel saai maar een uitkomst onder een verhoogde spoorlijn.

Kortom er zijn een paar fijne lange afstandsopties, en als we nog een keer in Japan gaan fietsen zullen we vast kijken of we er daar meer van kunnen vinden!

Een onverwacht genot op Kyushu is dit fietspad langs de kust.

Heerlijk rustig grote stad Kyoto uit fietsen.

Een oprit de brug op bij de Shimanami Kaido

Het breedste fietspad dat we zijn tegengekomen!

Soms is een lange afstandsfietspad niet echt mooi, maar wel een uitkomst om de drukke wegen te ontwijken.

Bruggen en tunnels

Een verhaal apart! Laat ik het nu houden bij: er zijn er veel, heel veel. Ik ga daar een andere keer een hele post aan weiden.

THe tunnel from hell… ruim 3km zonder fietspad in een smalle, drukke tunnel. Ergste is dat ie eigenlijk makkelijk te vermijden was geweest…

Iets te veel drukke wegen en grote steden gefietst.

Handig voor fietsers

Er zijn een aantal dingen die het fietsen in Japan makkelijk maken:

• Openbare toiletten zijn overal te vinden, behalve op een enkele bergpas. Ze zijn altijd gratis en vrijwel altijd schoon.
• Op veel plekken waar je een openbaar toilet tegenkomt, kun je ook je tent opzetten. We hebben nog nooit eerder zo veel semi-wild gekampeerd.
• Als je mazzel hebt tref je de luxe wc’s. Ik had niet verwacht dat het regelmatig gebruiken van een bidetfunctie zo zou helpen met het voorkomen van rauwe billen. Maar het bleek een genot om regelmatig je zweetbillen te kunnen wassen onderweg.
• De konbini’s (convenience stores) zijn ideaal voor een fietsvakantie. Kleine winkels die je overal tegenkomt en die alles hebben wat je nodig hebt: eten, drinken, de mogelijkheid om je eten op te warmen, pinautomaat, wc, vuilnisbakken (want die zijn verder lastig te vinden) en ze zijn eigenlijk altijd open. Oh nee, we hebben 1x een dichte Family Mart gezien, schokkend was dat!
• In Japan hoef je niet om te komen van de dorst! Het kraanwater is drinkbaar en daarnaast staan er overal, maar dan ook echt overal drankjesautomaten. Met heerlijk koude drankjes, maar soms ook met (blikjes) warme koffie of chocomelk. Soms tref je ook ijsjesautomaten en zelfs automaten met eten.

Konbini’s zijn uitermate handig tijdens je fietsvakantie.

Overal vind je wel een drankjesautomaat met lekker gekoeld drinken ter aanvulling van je warm geworden water.

Zou ik fietsen in Japan aanraden?

Het simpele antwoord is: Ja! Was het de beste fietsvakantie die we hebben gedaan? Nee, dat ook weer niet. We hebben te veel grote wegen gedaan naar mijn smaak. Te veel door grote steden moeten peddelen. Misschien hadden we toch voor Hokkaido moeten kiezen, minder dichtbevolkt, nog meer natuur.

Maar we hebben absoluut een goeie tijd gehad, en eigenlijk een hele ontspannen vakantie. We voelden ons welkom, het land is mooi, het eten overheerlijk, en Japan is minder duur dan we vreesden. Met name hotels waren vaak aan de prijs, maar campings juist vaak gratis. En het eten was gemiddeld gezien goedkoper dan in Europa. Zolang je tenminste geen fruit koopt…

Ik was van te voren bang dat de Japanse Alpen te zwaar zouden zijn voor mij. Maar dat was absoluut niet het geval. Het was af en toe buffelen, maar in de Alpen heb ik geen enkele keer hoeven te lopen! Dat overigens in tegenstelling tot een stuk daarvoor: de steilste weg van Japan, de 308 van Osaka naar Nara zou ik persoonlijk niet willen aanbevelen tenzij je een masochist bent.

De steilste weg van Japan. Ik weet niet hoeveel uur we gedaan hebben over 2km…

Het fietsen in de Japanse Alpen is goed bevallen.

—

Overige nabeschouwingen Japan 2017:

Nabeschouwingen Japan 2017: kamperen in Japan - Wat had ik verwacht? Moet de tent mee? Kun je kamperen in Japan? Ja, we wisten van te voren dat er aardig wat campings zijn in Japan en we wisten dat er zelfs gratis campings zijn. Maar je hebt toch een bepaald beeld bij Japan en op de één of andere manier vond ik campings Lees verder ➔

Nabeschouwingen Japan 2017: langs de weg - Wat je zoal tegenkomt in Japan Hier wat foto’s van wat we langs de weg tegenkwamen aan wegwerkzaamheden, automaten, putdeksels en diverse bordjes… Kawaii wegwerkzaamheden Er werd nogal veel aan de weg gewerkt. En dan moet je toch de weg afzetten. Dat kun je natuurlijk met pylonnen doen. Maar waarom zou je als je er Lees verder ➔

Nabeschouwingen Japan 2017: Bruggen en tunnels - Over en onder Een weg is een weg… denk je dan. Maar een weg kan over een andere weg, over een rivier, een meer of zelfs een stukje zee, over een dal, onder een berg  of onder de zee door… In Japan lijken ze er haast een sport van te maken: bruggen en tunnels. Deze Lees verder ➔

Nabeschouwingen Japan 2017: Japanse wc’s - Een kennismaking met Japanse wc’s Je ontkomt er niet aan: als je je aan het inlezen bent over een reis Japan kom je verhalen tegen over de Japanse wc’s. Ik was dus gelukkig niet helemaal onvoorbereid toen we bekaf aankwamen op het vliegveld van Fukuoka. Het was vroeg, ik had vrijwel niet geslapen en we Lees verder ➔